Babam çağırdı. Mesaja bakamadan babamın yanına gitmek zorunda kaldım.
+CEEEENNKKKKK.
-Efendim baba.
+Gel şu bacayı bi temizleyelim.
+Ama bab...
-Hişt sus aması maması yok hadi git eldivenleri giy gel.
Eldivenleri zorla da olsa giyip babamın yanına gittim. Çatıya çıktık. İğrençti ama yapmak zorundaydım. Bacanın tamamını temizledik, artık ne hikmetse bacanın kirleneceği gün bugüne denk gelmiş.
Bacayı temizlemek en az 1 saatimizi aldı. O kadar yorgundum ki hemen yatmak istiyordum. Tam yatmayı düşünürken aklıma Ecenin attığı mesaj geldi. ACABA MESAJ ATMIŞMIYDI ? Koşmak için hazırlandım fakat koşarken ayaklarım tutmadı ve langır çatıdan aşşağıya düştüm. Ayağım o kadar acıyordu ki bas bas bağırdım. Babam koşarak yanıma geldi. Ayağım kanıyordu ve çok ağrıyordu. O an ağlamaya başladım. Canım o kadar yanıyordu ki sanki kırılmış gibiydi. Babam kucağına alıp içeri götürdü. Önce kanayan yeri temizlediler. Sonra ayağıma baktığımda kemiğim çıkmıştı.
Ambulans çağırdılar. Ambulans geldi aldı. Ambulansın içi bile korkmama yetiyordu. Hastaneye geldiğimde beni bir yatak gibi tekerlekli birşeyin üstüne aldılar. Ben ağlıyordum ayağıma hareket ettiremiyordum canım çok yanıyordu. Hemen önce röntgen cihazına götürdüler beni. Ayağımı röntgenden geçirip fotoğrafa baktılar. Kemiğim yerinden çıkmış. Adam ;
+Bak şimdi küçük adam. Ayağını yerine takabilmem için biraz canın acıycak.
-Peki ço ağaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Tam konuşurken adam ayağımı yerine taktı. Canım o kadar yandı ki ayağımı kesseler daha az acı hissederdim. Ayağımı sargıya sardılar ve dinlenme odasına alındım. Tam ayağımın ağrısıyla kıvranırken aklıma Ece geldi. Attığı mesaj geldi, ama atmamış da olabilirdi. Ben atmış diye ümitlenip kalkmak istedim.
+Hemşire hanım bakarmısınız.
-Buyur.
+Ben kalkmak istiyorum da.
-Olmaz dinlenmen lazım yarın sabah gidiceksin zaten.
+AMA A-A-A-A beni dinlemeden dışarı çıktı. Sabahı beklemek çok zor olucaktı benim için ama değerdi yani. Uyumayı düşünürken uyuya kalmışım zaten. Sabah uyandığımda baş ucumda Tunç duruyordu. Kardeşim diyerek sarıldı bana.
+Kardeşim benim.
-Dur kanka ölmedim ya.
+Noldu iyimisin.
-İyiyim iyiyim kanka beni hemen eve götür. Ordan da okula geçelim.
+Olum delirme senin ayağın kötü ne okulu.
-Kanka fazla konuşma okula geçicez.
+İyi sen bilirsin.
Tunç bir taksi çağırıp bindirdi beni içine. Birlikte bizim eve gidicektik. Ben o kadar heyecanlıydım ki mesajı çok merak ediyordum. Bizim eve vardığımızda Tunç yolda 1 2 kişiden yardım istedi. Beni zar zor eve çıkardılar. Ben koşarak bilgisayara geçtim. Sosyal ağlardan mesaj attığım sayfaya girip mesaja baktım. Tam giricektim ki internet gitti. Lanet olsun dedim ve Tunça ;
+Kanka okula gidiyoruz.
-Olum bak..
+Susss gidiyoruz hadi.
Hemen aşşağı inip dolmuşa bindik. Okulun önünde indik birlikte. Koşmaya çalışıyodum ama koşamıyordum o yüzden yavaş yavaş okulun içine girdim, tabii ayağım hala sargı içindeydi. Okula girer girmez Tunçun gözü bir yere kaydı. Oraya doğru bi bakıyım dedim bakmaz olaydım BÜŞRA ORDAYDI. Tunça bir tokat attım. Çocuk kendinden geçti ;
+Olum nereye bakıyon sen.
-Lan ne vuruyon g*t canım acıdı.
+Olum Büşra lan o.
-Kanka kusura bakma sen aşık olduysan şuan bende oldum.
+Allahın cezası yürü yürü.
Okulun önüne gittik. Ortadaki banka tam oturcakken ayağım tutmadı ve sert bir şekilde yere düştüm. Canım çok acıyordu anlatamam size. Büşra falan herkes yanıma gelmeye başladı. Beni kaldırdılar ayağa ama Tunçun Büşranın yanına yaklaşması gözümden kaçmadı. Tam ağlıycakken karşımda Eceyi gördüm. Bana ;
+Eren noldu sana ?
-Ayağım kırıldı.
+Çok geçmiş olsun nasıl oldu.
-Ya bacayı temizlerken ayağım tumadı çatıdan aşşağıya düştüm.
+Ya gerçekten mi çok üzüldüm geçmiş olsun. Ben şimdi gidiyorum sonra tekrar gelicem yanına. Ha bu arada buda geçmiş olsun öpücüğün dedi ve öptü beni. Ben o anda sevinçten yerimden fırlıycaktım acı falan kalmamıştı o an bende. Yanağımı tutarken bir anda Burak diye bir çocuk Ecenin yanında belirdi. Bişeyler konuşuyolardı. Tam duymadım ama ;
+Ya git yanımdan Burak.
-Gitmiycem benim olucaksın ben seni seviyorum.
+Ben seni sevmiyorum git yanımdan... ben bu lafları duyunca içimi öyle bir sinir kapladı ki. Ne zamandan beri de kavga etmiyordum. Bu iyi oldu. Kalktım ayağıya arkamdakilere ''Kimse karışmasın'' dedim. Çocuğun üstüne yürümeye başladım. En son koşmaya başladım. Tam Ecenin kolunu tuttu ki elini çektim ve çocuğu çok sert bir yumruk asıldım. Çocuk yere düştü. Ayak acısı diye birşey kalmadı bende o an. Çocuk yerdeyken üstüne çıkıp yüzüne yüzüne vurmaya başladım. Sonrada gelip beni çektiler fakat gözüm dönmüştü beni çeken çocuğa da vurdum. Sonra Tunç çekti beni ve bana hokkalı bir tokat vurdu. O an kendime geldim. Çocuk yerdeydi. Onu fark etmeden okulun içerisine gircektim. Sonra çocuk kalktı fakat ben fark etmedim. Ayağımda öyle bir acı hissettim ki dünyada böyle bir acı yok. Meğer şerefsiz Burak kalkıp ayağıma sertçe tekme atmış. En son hatırladığım şey Ecenin yerdeyken benim yanımda elimi tutması ve Tunçun Burak denen yavşağa yumruk vurması. Sonrasnı hatırlamıyorum...
