Miah, de engel

Hoofdstuk 25

Hier het beloofde hoofdstuk!

Ik keek eerlijk gezegd gister pas weer om te kijken hoeveel vote's ik had, en ik zat echt van :O, nu moet ik heel snel een hoofdstuk gaan schrijven. SUPER BEDANKT! JULLIE ARE AWESOME! <3

serieus. 50+ votes? :D

En the winner is Sunny_Me! Ik was echt super blij met jouw reactie, you made my day! :D

Er zaten nog veeeel meer super lieve reacties tussen (en nog veel meer grappige) dus het was echt moeilijk kiezen. Maar ik kan er maar een kiezen :(

Beetje moeilijk hoofdstuk dit en alles gaat een beetje snel, dus het ligt niet aan jou als je wat mist :P

----------------------------------------------

RECAP:

Ik voel hoe er een zenuwachtig gevoel in mijn maag nestelt. Ik ken mijn broer heel goed. En als hij zich zo gedraagt, is er iets helemaal mis.

Ik kijk hem strak aan. ‘Wat is het, Sam.’

Sam kijkt mogelijk nog ongemakkijker.

‘Nou..’ Hij stopt weer met praten.

Ik klem mijn kaken op elkaar. Nog even en ik spring uit elkaar van nieuwsgierigheid.

‘Oh, ik zal je even helpen.’ Zelfs de stem van Zain klinkt zelfvoldaan.

‘Het is een familietrekje.'

Hoofdstuk 25

‘Familietrekje?’ herhaal ik verward.

Ik ben de draad nu echt kwijt.

Sam haalt een hand over zijn gezicht heen. ‘Dit ga je niet leuk vinden, Miah..’ mompelt hij.

Hah. Grapje zeker?

Ik voel hoe een angstig gevoel zich in mijn maag nestelt. ‘Wat is het, Sam.’ Ik weet opeens niet of ik het nog wel zo graag wil weten. Of nee, laat ik het anders zeggen. Ik wil het wel weten. Ik wil alleen niet weten wat ik er van ga vinden.

Sam kijkt me strak aan. ‘Jullie zijn inderdaad niet degene die de vloek op moesten heffen. En ik wist dat al die tijd.’ Zijn stem klinkt schuldig. Schuldig en gepijnigd, hoe dramatisch dat ook moge klinken.

Het lijkt wel alsof hij een bom heeft laten vallen. Ik staar hem aan, niet in staat een normale zin te formuleren. ‘Wat?’ mijn stem is niet meer dan een zacht gefluister.

Ik wist niet dat het gevoel van verraad zoveel pijn zou doen.

Sam zet een stap in mijn richting. ‘Het spijt me, Miah. Maar ik had geen keus. Als ik het zou vertellen, zouden ze haar vermoorden.’ Hij klinkt wanhopig.

Hij wil weer een stap dichterbij zetten, maar ik hou mijn hand op. Ik klem mijn andere hand voor mijn mond in de hoop dat ik daardoor de misselijkheid die plotseling is komen opzetten kan tegen houden.

‘Wie is ‘’haar’’, Sam?’  De stem van Miah klinkt al niet zo heel veel beter dan die van mij.

Ik wil het antwoord eigenlijk niet eens weten. Ik draai me om, weg van mijn broer. Hij is zo’n beetje de enigste in mijn lange leven die er altijd voor me was. Degene die altijd achter me stond, wat er ook gebeurde.

En nu wil hij me gewoon dood laten gaan voor iemand anders.

‘De dochter van de Duivel.’

Ik adem scherp in. De dochter van de Duivel? Sinds wanneer heeft hij een dochter? Ik dacht dat hij alleen maar zonen had. En sinds wanneer maakt het Sam wat uit dat ze haar vermoorden?