Sırıtarak bize doğru geliyorlardı. Damla da mal mal gülüyodu. Her adımda daha da gülüyodu. Kızların kollarından tuttuğum gibi müdürün odasına sürükledim. E sınıflarımız belli değildi sonuçta. Müdürün odasınsan çıkar çıkmaz Damla sorular sormaya başladı.'Neden sana güldü? Kim o? Biz niye tanımıyoruz?' gibi neyseki Yağmur var. Damlayı susturdu ve okulumuzun kantinine gittik. "Ilk olarak Damlacım o çocuk kim bilmiyorum hatta tanımıyorum."dememle Damla'nın bağırması bir oldu."Nasıl yaa? O zaman neden gü-" "Bi sus da kız konuşsun Damla tut şu çeneni" diyerek Damla'yı susturdu canım Yağmur'um. "Hani ben geçen gün kafede bi çocukla tartıştım dedim ya.İşte koridorda gördüğüm çocuk o.Ve ben kafede olanların hepsini anlatmamış olabilirim." "O belli zaten yani sen sırf çocuğun üstüne kahve döktüm diye kaçmazsın." "Şimdi ben kahveyi dökmeden önce arkadan ittim. Önünde de kız varmış. Kız arkasını dönüp çocuğa güldü ve göz kırptı. Sonra işte ben alacağımı aldım sizi beklemeye başladım. Ve o sırada yanıma biri geldi kafamı kaldırınca sırada önümde olan çocuğu gördüm. Pis pis bana bakıyodu 'ne var ' dedim. Kız çocuga telefon numarasını ve ev adresini vermiş. Hani okullarda yavşak kızlar var ya bu okulun yavşağıda oymuş. Çocuğun başına bela sardım yani sebep: can sıkıntısı. Tabi benim aklıma direk Selen geldi. Ben başladım gülmeye. Çocuk bana iyice kızdı çekelemeye başladı ben de kahveyi üstüne döktüm. Can havliyle beni bıraktı. Ben giderken arkandan kahve döktü o da bende tekme felan attım. Sonra o belalı kızın yanına gidip bu çocuğun onu çok sevdiğini söyledim. Günün sinirini o çocuktan çıkardım yani."dedim ve arkamdan biri "İntikam vakti" dedi. Ve arkamı dönmemle kafedeki çocuğu gördüm. En tatlı gülümsemi takınarak "Ne intikamı?"dedim. "Boşuna numara yapma" yan tarafıtaki çocuğu gösterip "bana yaptığının aynısını yapcam" dedi vee kurtarıcım olan zil çaldı.
***
Derse giriş benim için büyük bi şanssızlık oldu. Derste üstüne kahve döktüğüm çocukla oturacaktım. Daha adını bile bilmiyodum. Laaan Yağmur'un yanındaki çocuk Yağmur'u kesiyo. "Yağmur" diyince yanımdaki baktı "Senin adın Yağmur mu? Sen niye bakıyon?" "Adım Ege Can. Ve bakarım sanane" yanımdakı çocuğun adını öğrenmiştim de bu mal hoca niye daha gelmedi? Diye düşünmemle hocanın gelmesi bir oldu. Bi ton sıkıcı laflar söyledikten sonra konu yeni öğrencilere yani bize geldi sırayla isimlerimizi söyledik sonra zurnanın zırt dediği yere geldik yani bu okula gelme sebebimiz salak arkadaşım Yağmur hemen "Eski okulumuzda son hafta öğretmen sandalyesine tutkal sürdük/sıktık sonra hocanın panyolonu yırtıldı. Öğretmenler odasına kadar öyle gitti"dedi ve cümlesinin bitimiyle sınıfta herkes gülüp hoca kızarmıştı ki sınıfa biri daldı o kişi benim harika abimdi. Tüm kızlar abime bakıyodu. Valla abim diye demiyorum kendisi çok yakışıklıdır. Ben bu kızları gözlemlerken abim hocayla konuşmasını bitirip arka tarafa geldi. Ve en sakin haliyle "Hadi kızlar, kalkın" dedi. E tabi bizde kalktık. Ve doğru arabaya geçtik.
