Ahhh çocuk ...
Durup durup diriliyorsun içimde...
Durup durup hasretin kokuyor...
Önümde sarılabileceğim gerçeklerim varken neden hala sendeyim ben zaman zaman...
Şimdi o terk edildiğim şehirde senin yaşamına başka bir çocuğun tanık olması neden hala bana bu kadar koyuyor...
Göremediğim duyamadığım ve artık sana dokunmadığım halde neden bu zaman zaman içimde dirilişlerin...
Kendime kaç defa söylesemde beni artık sevmediğini niye söz geçiremiyorum kendime...
Neden özlem denen o melun his herhangi bir gece de en zayıf yerimden yakalayıp nefes almamı zorluyor...
Ahhh be çocuk , içine sığdıramayacağın bu bedeni ne diye sevmeye yeltenirsin ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esmer Yokluk
PoetryBir erkeğin bir başka erkeğe bu kadar tutkulu , bu kadar başıboş , bu kadar vurdumduymaz bağlanacağını bilmezdim . Varlığıyla ama daha çok yokluğuyla kendine methiyeler yazdıran esmer güzel . Tüm cümlelerim sana çıkıyor şimdi ve sen dışında herkes s...
