Bu gün yenə "Xəyali Dostlar Cəmiyyəti"ni başıma yığmışdım. Birlikdə söhbət edirdik.
Onlardan biri nəyəsə etiraz edirdi: Düşmənliyə, savaşa, terrora və s.
Biri qəlbi qırıldığından başını dizimə qoyub ağlayırdı.
Digəri isə buzdan divarların arxasından gözlərini zilləyib mənə baxırdı. Nəyəsə etiraz etmirdi, danışmırdı və yaxud ağlamırdı. Elə bir hər şeyə boyun əymişdi!Həyat "Xəyali Dostlar Cəmiyyəti"mdən birinə qətl törətmişdi. Onun qəlbini bıçaqlayaraq bütün hisslərini əlindən almışdı.
Gələn dəfə bu qətl haqqında xəyali dostlarımla müzakirə edəcəyik...Əsmər İsmayılova
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Xəyali Dostlar Cəmiyyəti
Short StoryXəyal Dostlar Cəmiyyəti'ndən qısa və qarışıq yazılar toplusu