"Aaaaahhhhh" sigaw ko ng makita ko si kuya Dayl.
Oo, siya yung nakita ko na may-ari ng sasakyang kanina pa nakaparada sa parking area.
Alam niyo bang naglululukso na ako sa tuwa pero ayoko lang ipakita kasi may kasama ako.
"Des, may baby girl!" bumaba siya ng kotse at niyakap ako.
Yung feeling na, ayoko talagang tinatawag akong baby girl. Nakaka-inis pero, pag siya yung nagsabi parang ang special.
Mukha ngang nag iba na yung mukha niya ngayon. Dati, wala pa siyang balbas. Ngayon juicecolored!! pang Luke Hemmings ang look.
" Kamusta? may boyfriend kana noh... kaya siguro naka busangot yang mukha mo" asar niya sa akin at pinisil-pisil yung dalawa kong pisngi.
Mukha tuloy akong mataba sa ginagawa niya. At tumawa pa siya dahil lalong lumapad yung ilong ko.
Pango kasi, oo na I'll admit it na. pango ako kaya nga gusto niyang ginagawa yan. TSK!
"Wala pa noh" tanggi ko at ngumuso ako at inirapan siya.
Magkaka boyfriend na nga sana ako kung hindi dahil kay kuya Dave. TSK!
---------- FLASHBACK---------
"Des, alam mo.. maganda ka at mabait. Bestfriend kita at alam mo naman pag may feelings ang isang lalake sa babae di ba?" sabi ng bff ko na kamukha ni James Reid.
(^.^)Hihihi chos!
"Ha? Oo naman noh" sagot ko. Nagd-drawing kasi ako niyan.
"Des.." slowy siyang hinawakan yung mukha ko at sinabing...
"I---Like.."
.
.
*PAK
"Aaray!!" sigaw namin.
Alam mo ba kung anong nangyari?
Hinampas ni kuya Dave yung noo naming dalawa. Masakit yun dati, namumula pa nga noon eh. Bakat pa yung palad niya.
"Uy Kevin, bawal pa ito. 1st year palang kayo atsaka.. hindi kita type. Este, hindi ka type nito di ba pangit?" sabi ni kuya Dave na kinukurot yung tagiliran ko na sign na mag oo ako.
"Uhm, uhm" oo ibig sabihin niyan. Tikom bibig ko eh.
Gusto ko kaya si Kevin noong elementary pa kami. Gusto ko nga ring umamin kaso gusto ko lalake ang dapat makaramdam.
Noong siya na ang magsasabi tsaka naman may pipigil. Kaasar!!
-------BACKTOREALITY------
"Ah Des, ano yan?" tanong ni kuya Dayl na nakatingin sa hawak ko.
Ay, oo nga pala may hawak akong coffee. Inabot ko nalang at ininom naman niya. Mukha ngang pagod yung mukha niya. Ayaw ko namang magtanong kung bakit siya napauwi ng maaga. SHY girl kasi ako.
"Ahm Ma'am Des. Sino po siya?" tanong ng kasama ko.
Ay, oo nga pala hindi niya pa kilala si kuya kung sabagay bago palang siya.
Bago pa man ako sumagot dumating naman ang isang asungot.
*lingon..
*lingon..
*lingon..
"Hoy pangit sino yang kausap niyo?" asar niya sabay akbay sa akin at tumingin siya kay kuya Dayl.
"Tae!! buhay ka pa pala!? Haha" sabay batok kay kuya Dayl.
Kahit kailan talaga bastos ang ugali nito. Aist!
Teka, hindi din niya nakilala agad si kuya Dayl? Ganun na ba nag iba ang mukha niya para hindi na makilala ng asungot na ito.
Kung sabagay noh, hindi niya masyadong nakakausap web to web si kuya Dayl magmula nung nag college siya.
"Uy, yung bunganga mo nga. Hindi ka parin nagbabago?!" sabay batok ni kuya Dayl kay Dave at sabay silang nagtawanan.
O.P. talaga ako pag nandito si kuya Dayl. Nasa kaniya kasi ang attention ng lahat kahit noong bata pa ako. As I know favorite siya ng lahat.
"Des, bakit pala naka suot ka pa rin ng uniform? 'di ba kanina ka pa umuwi? wag mo sabihing may plano ka pang pumasok at kitahin yung si Kevin" asar ni kuya Dave sa akin na nakataas naman ang kilay ni kuya Dayl.
Kahit kailan pahamak 'tong lalake na ito. Kaya ayaw ko itong kasama pag may hang-out. Lahat ibubunyag pag kasama ko mga friends ko.
"EWAN KO SAYO!" inirapan ko siya at tumakbo papasok ng coffee shop.
Nakakahiya naman kay kuya Dayl. Hindi ko manlang siya na welcome kasalanan niya ito eh.
May dinner pa naman mamaya. Atsaka, nakalimutan kong itatanong ko pala kay kuya Dayl kung bakit siya napunta rito.
*DAYL'S POV
Hey, I'm Dayl Gonzales ( 29 ). I'm the eldest brother of Des. I graduated as a cardiologist doctor. I decided to work abroad and manage our coffee shop in New York. Sadly, it is not that good. Matumal ang bumibili ng mga coffee dahil sa marami ng mga coffee shop na popular na sa iba which is "STARBUCKS" about what happened kanina. Na-out of place ako. Kasi ang tagal kong walang alam about sa bunso namin may nanliligaw na pala sa kaniya. Inasar naman ni Dave kaya yun tumakbo papasok. I talk to Dave about what he did to her. He was just laughing sabi niya okay lang daw yun paran hindi ko naman kilala yun eh moody na daw yun magmula pa noong una. How I wish I'll stay here for a year but next week I'll be back to NYC. Nandito lang naman ako to tell to my parents about hows our coffee shop. And I decided to close it for a year masyado na kasing nalulugi. Mabuti pa dito at sikat ang coffee shop sa Pilipinas.
_______________________________
Naku, 1 week lang pala si Dayl dito sa Philippines. How sad naman to Des.
Tanong ko lang. Bakit naghahang yung c.p. ko pag maraming words ang nailalagay ko. Hahaha
Comment and vote if you like Dayl! (^.^)
BINABASA MO ANG
My DesTiny
Teen FictionDestiny? Yan yung kusang dumarating sa tao para maging masaya ka. -Des Destiny? Walang ganiyan, ikaw mismo ang gumagawa ng tadhana mo. Yung Destiny mo na masaktan ng paulit-ulit sa taong hindi ka mahal. Yung kahit anong pilit mo sa relationship wal...