Excitement! Yan ang nararamdaman ko nang maglanding ang eroplanong sinasakyan ko sa NAIA.Huminga ako nang maluwag bago ako bumaba sa eroplano.
Sa pag-uwi ko nang pilipinas may matutuwa at magagalit sakin. Pero wala na akong pakialam. Isa lang ang babalikan ko dito. Yun ay ang balikan ang mga taong nanakit sakin. Yong mga taong nangmaliit at nang alipusta sakin. Yong mga taong walang ibang ginawa para paglaruan lang ang aking damdamin. Lintik lang ang walang ganti.
Humanda kayo sakin!
Dahil sisiguraduhin kong triple ang mararanasan niyo sa ginawa niyo sakin.
"Hey! C'mon bilisan mo namang kumilos. Inaantok na ako"
Inirapan ko lang siya.
Sinisira niya ang moment ko. Iniisip ko pa ngalang ang mga gagawin ko sa mga hayop na yun ehh.
"Excuse me Mr. James Robert Reid, hindi ko sinabing sumama ka sakin dito sa Pilipinas, makareklamo ka diyan"
Singhal ko sa kanya.
Sanay na yan sakin. Minsan bestfriend ko siya, pero madalas alalay.
Malaki ang utang na loob ko sa taong yan.
Siya ang tumulong sakin para mawala ang pagkahome sick ko.
Hindi siya tumitigil hangga't hindi niya ako napapangiti.
Actually kaklase ko siya sa school na pinag-inrollan sakin ni Daddy. And until now pinagmamayabang niya sakin na naaawa lang siya sakin kaya niya ako laging nilalapitan.
"Tss!"
Yun na lamang ang nasagot niya.
Susunduin kami ngayon nang driver na pinadala nang daddy niya.
Hindi na ko nag-iexpect na susunduin ako nang parents ko. Unang una, the last time na nagkausap kami ni Daddy, sermon lang ang inabot ko. Ayaw niya kasi akong pauwiin. Gusto niya sa States ako mag-aral until college. Ayoko! Hindi naman ako pumayag sa gusto niya dahil gusto ko talaga. Pumayag akong umalis dahil gusto kong takasan ang sakit na narararamdaman ko' noon yun!
"Dito nalang ako kuya sa tabi."
Tinuro ko yong gate namin.
"At ikaw naman roberto, wag kang malelate bukas ah! Magpapaenroll pa tayo"
Gusto kong matawa dahil sa pangungunot nang kilay niya. Ayaw na ayaw niyang tinatawag ko siyang robert. Yun kasi ang pangalan nang daddy niya. At honestly speaking, pareho kaming hate na hate namin ang mga tatay namin!
"Pwede ba Kathryn stop calling me Roberto"
Inis na sabi niya.
Inismiran ko lang siya.
"K fine' alis na ako! Tawagan nalang kita okey? Bye best buddy! Sleep well"
I kissed him sa cheeck.
Binaba nang driver niya yong mga maleta ko.
BINABASA MO ANG
THE NERD's REVENGE (KATHNIEL)
Fanfiction"Isinusumpa ko lahat nang nang'api at nanakit sakin babalikan ko, at lahat nang ginawa nila sakin triple ang mararanasan nila".- Kathryn Mara Del Valle