THE NERD's REVENGE (KATHNIEL)

Spicy juice

Her POV

"Beb, bukas na fieldtrip natin. Excited kana ba?"

Sabi ko habang kumakain nang ice cream. Nagditch kami nang class para magkasama kami buong araw.

Ang wiered nga eh. Siya pa talaga nag'aya mag'ditch gayong lagi niyang sinasabi na mag-aral akong mabuti.

Mas matalino kasi yan sakin. Ang talino ko pang Pilipinas lang. Yong Kanya pang-International. Diba?! Hahaha

Namasyal. Kumain. At naglaro lang naman kami buong araw. Kaya nakakapagod.

Mamaya dederecho kami sa bahay nila Daniel para magsleep over doon. Para sabay sabay na kaming pumuntang school bukas. Maaga kasi calltime namin. 5am daw aalis, so dapat walang 5am ay nandun na kami sa school. At wala silang balak matulog kaya magmomovie marathon kami mamaya. Nadagdagan na nga ang mga kaibigan namin. Magpinsan sila na transferee sa school namin, sina Julia at Miles. Kahapon lang din magkakasama kaming namili nang mga kakailanganin namin.

Medyo natrauma na nga silang silang sumama sakin kasi nga baka daw pagtripan ko lang sila ulit. Nakuuu' kalat na kalat sa buong AU page ang mga pictures nila. Nakapost pa sa IG at twitter. Hahaha

Ang sasama nang tingin nila sakin kinabukasan pero nilibre ko naman sila nang lunch kaya quits na. Hahaha

*

Napansin kong hindi nagsalita si James at nakatitig lang siya sakin.

Medyo kinakabahan ako sa pamamaraan nang pagtitig niya.

Parang may hindi siya magandang sasabihin.

"Spill..." Lakas loob kong sabi kahit na ang totoo ay kinakabahan ako.

"My Dad called me..."

Mahina niyang sabi.

Alam ko na kong san tutungo to.

"And?"

"Pinapauwi niya akong states.."

Bigla akong nagsisi na pinagsalita ko siya.

Sa tono nang pananalita niya ay parang aalis talaga siya.

"Aalis ka..." Mahina kong sabi. Nanunuyo na yong lalamunan ko. Tinigil ko naring kumain nang ice cream.

"Beb, babalik din naman ako."

"So aalis ka nga?!"

Medyo napataas na ang boses ko. Nagbabadya naring tumulo ang luha ko.

"Kailangan beb, but i promise---"

"Aalis ka. At iiwan mo ko. Ganun lang kasimple yun diba?!"

Tumayo na ako sa kinauupuan ko at naramdaman kong sumunod siya sakin.

Hanggang sa nakarating na kami sa parking hindi na siya nagsalita.

"Iuwi mo na ako"

Sabi ko nang hindi siya tinitingnan.

Pinipigilan kong tumulo ang luha ko.

Ayokong ipakita sa kanya na nahihirapan ako sa pag-alis niya.

Alam kong mahalaga ang pupuntahan niya.

Dahil hindi naman niya ako basta basta iiwan nang hindi mabigat ang dahilan.

Nagalit lang ako sa thought na aalis siya at iiwan niya ako. Takot akong maiwan.

Nasa tapat na kami nang bahay nang humarap ako sa kanya.

"Im sorry... Kong nagalit ako! Pero gusto kong malaman mo na okey lang na umalis ka. Alam kong importante kong bakit tumawag si tito..."