De beste vakantie ooit

omweer

ik schik wakker en schiet overeind ik had een nare droom en het omweert kei hard, mijn hart bonst zo hard ik wurm me slaapzak uit rits de tent open en roep me broer zachtjes maar die is weg, ik zucht en weet dat hij warschinlijk in de carrevan licht bij mijn ouders. maar het gaat zo hard dat ik me omkleed, SHIT! waar is mijn vest? brrr.. het is zo koud, ik trek mijn nikes aan doe mijn mobiel in mijn zak en loop naar de voortent, ik kijk op mijn mobiel of iemand online is. natuurlijk is niemand online wat dom van me het is (02:00) in de nacht. *zucht* ik zet een muziekje aan om mezelf een beetje op te vrolijken, ik loop naar het toilet gebouw het is pikke donker, ik hoor sommige ouders in voortenten met elkaar praten en ik hoor een baby huilen, ik loop verder en zing zachtjes het muziekje mee. wanneer ik het toilet gebouw uitloop zie ik een bankje onder een afdakje, ik loop rustig er naar toe ik zie dat er al iemand zit met mijn cappusion over zijn hoofd en oordopjes hij staart naar zijn scherm, pff hij heeft tenminste een jas en een vest aan denk ik... , als ik dichterbij kom zie ik de foto van justin mij en de griezel op zijn scherm, ik begin weer kriebels in mijn buik te krijgen en ga er rustig naast zitten, hij schrikt en doet snel zijn mobiel uit, geschrokken haalt hij zijn cappusion naar beneden, door de spanning moet ik huilen het is koud het weer is eng en de jongen die ik leuk vind zit naast me, niet dat ik dat erg vond dat laatste, daardoor voelde ik me nog een beetje veilig, hij zegt oef! je liet me echt schrikken! wil je dat niet meer doen griezel probeerd hij me te laten stoppen met huilen, maar het lukt niet echt, zonder te vragen schuift hij dichterbij en doet zijn jas uit en doet hem bij mij om, mijn tranen glijden langzaam naar beneden, ik kijk hem aan en geef hem een knuffel dat moment komt er een bliksemschicht valk voor het resturant, het was een enorme knal wij schrokken ons helemaal kapot waardoor justin me vaster hielt, hij zij kom ik weet waar we heen kunnen ik hoop dat we daar een beetje kunnen slapen zegt hij met een angstige stem. ik vertrouw hem dus besluit mee te gaan, hij pakt me hand en zegt oke we moeten wel rennen zegt hij, is het wel op de camping of van de camping af?? vraag ik ongerust, dat zie je van zelf wel zegt hij haastig en zo rennen we door een soort bos..