Yağmurlu bir istanbul sabahında
Mahur bir beste çalınır arabamda
Yolları, üzüntüleri katediyorum
Elinde şemsiyesiyle durmakta
Bir nazlı ceylan gördüm
Nereye gittiği bilinmez
Gözleri hafif hüzünlü
Birini mi bekliyor
Birini mi gömüyor
Tarihin karanlık sayfalarına
Bahtı karalı bir ceylan
Yılların yorgunluğu üstünde
Yılların içine ekmiş bir sevda
O sevda sonbaharda yaprak döküyor
Sonra yalpalayayarak uzaklaşıyor
Başı önünde yenilmiş, yıkılmış bir halde
Sonra düşüncelerimden sıyrılıyorum
Ve şarkının son melodisi de öylece bitti
Neydi beni bu düşüncelere salan
Neydi beni onunla bağdaştıran
Neyse yaşanmışlıklar yaşanmaz
Kalbinde olanla yaşarsın
Kalbinde onunla yaşlanırsın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zeyneb-ül Esmanur
PoesíaGözlerini açtı şöyle bir baktı ömür törpüsü Bu yeni açılan bir goncanın tek dalıydı Diğer yarımı güneş gibi beş dakika arayla doğmuştu Sevinç sarmıştı yürekleri Doğmuştu nihayet gözbebekleri Annesinin, babasının yekpareleri Bir annenin dilinden: İk...
