Pembe Hayaller

Marthin artık beni ya da Earth'ü tehdit etmiyordu. Bundan çok mutluydum çünkü artık Earth benimle konuşuyordu. Onunlayken çok mutlu hissediyordum. Bir gün öğretmen sınıfa girdiğinde:

- Yarın okullar tatil çocuklar. Dedi.

- Neden öğretmenim. Diye sordum.

- Çünkü yarın sevgililer günü. Dedi.

Sevgililer gününde sevgilisi olan insanlar sevgilisine hediye alıp, onu sevdiğini söylermiş. Akşam çıkışta Earth ile birlikte eve dönerken bana:

- Yarın seni çok özel ve şaşıracağın bir yere götüreceğim.

- Nereye götüreceksin?

- Soru sorma, sürpriz işete yarın göreceksin. Dedi.

Çok merak etmiştim. Acaba beni yarın nereye götürecekti. O heyecanla uykuya dalmıştım. Uyandığımda Earth benim yanımda bana bakıyordu.

- Günaydın

- Günaydın

- sürprize hazır mısın?

Onun gözlerinin içine bakarak evet anlamında başımı salladım. Elimden tutup kaldırdı, dışarı çıktı. Ben gitindikten sonra elimden tutup otelden çıktık. Gideceğimiz yere yaklaşmış olacaktık çünkü elindeki göz bağını verip:

- Bunu gözüne bağlar mısın? Dedi.

Bende itiraz etmeden gözümü bağladım. Biraz yürüdükten sonra gözümü açtı. Burası Pembe Hayaller adında bir yerdi. İçeri girdiğimizde her yer kırmızı ve pembelere bürünmüştü. Earth kalpli bir bank gösterdi. Gösterdiği yere oturduk. Sonra elimi tuttu ve benim gözlerime bakarak:

- Lütfen gözlerime bak. Dedi.

Şaşkınlıkla onun gözlerinin içine baktım, bana:

- Ce'line ben seni tanıdıktan sonra çok değiştim. Seninle geçirdiğim her anı unutamıyorum.

Şaşkındım ama şaşkınlığımı gizleyerek ne demeye çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Sözüne devam etti ve:

- Seni seviyorum. Dedi.