Gizemli Kampüs

3.Bölüm

(Medya Güneş)
Sabah kalkıp hızlıca hazırlandım. Oda arkadaşım yoktu. Bu güzeldi ama bazı zamanlarda ürkütücü olacağını biliyordum. Ama napabilirim? Burada kime güveneceğimi bile bilmiyorum.
Fazla oyalanmayıp çıktım. Dünküne kıyasla etraf kalabalıktı.
"Güneş! Hey Güneş! " arkamı döndüm ve Mira bana gülümseyerek yaklaşıyordu. Ben de ona gülümsedim.
" Naber Mira? "
" İyi sen? "
" Bende iyi. Ne taraftan gideceğiz sınava? "
" Gel beni takip et. Hem seni bizimkilerle tanıştırıcam. "
Hızlı adımlarla ilerledik. Bi alana vardık. Açık hava tiyatrosu gibi etrafa sandalyeler dizilmişti. Mira ile bir yere oturduk. Sonra:
" Ah işte bizimkiler de geldi. "dedi Mira.
Bizimkiler dediği; beyaz tenli, açık kahverengi saçlı bir oğlan vardı çekiciydi ama şuan bu tip şeylerle uğraşamazdım. Sonra bir esmer çocukta vardı. Sarışın bir kız da vardı. Anlayamadığım bir şekilde bu kıza çok ısınmıştım.
Yanımıza geldiklerinde sarışın kız bana yaklaştı :
"Selam ben Gece. " dedi gülümseyerek.
" Ben de Güneş. "dedim.
Ordan şu açık kahverengi saçlı çocuk yaklaştı.
" Ben de Uras."dedi ellerini saçlarına atarak saçlarıyla oynadı. Esmer olan çocuk da gelerek.
"Ben Eray. Hoşgeldin "dedi.
Sonra ordan kürsü gibi bir yere çıkan müdür;
" Çocuklar, lütfen sessiz olun adı okunan buraya gelsin ve baş parmağına orda duran camla bir çizik atsın. Kanı yanda duran cama damlatsın ve arkadan yükselen ses ona gücünü söyleyecek. "dedi.
" Mert Alp! " çocuk çıkıp denilenleri yaptı. Arkadan bir ses" Geleceği Görme! " dedi. Değişik.
°°°°°°15 Dakika Sonra°°°°°°
" Gece Şengör! " Gece bir tedirginlikle çıktı. Ha ağladı ha ağlayacak gibiydi. İşi bitti." Düşünce Okuma ve Düşünce Aktarımı! " Gece sevinçle dönüp oturdu.
"Güneş Özçelik!" Yavaşça kalktım ve kürsüye çıktım. Parmağıma camla bir çizik attım ve cama kanımı damlattım. Korkuyordum. Ya benim kontrol edemeyeceğim bir şey çıkarsa? Yapamam. Buna katlanamam. "Telekinezi!" Hızlı adımlarla yerime geçtim. Mira'ya yönelip "Telekinezi de ne?" Oradan Gece "Cisimleri zihin yolu ile kontrol etme." dedi. Vay canına ben bunu yapabiliyordum. Güzeldi. İş bitince kalktık ve yemekhaneye gittik. Uras'a telekinezi demişlerdi.Aynı derse girecektik. Ama o pek hoşnut değil gibiydi. Eray'a ise duruişiti çıkmıştı. Mira ise Medyumdu.
Yemekten sonra yürüyüşe çıktık. Yürürken bir adama çarptım adam pardon amaçlı beni yerden kaldırırken kolumu tutmuştu ve sonradan koluma baktığımda mosmordu. Bunu Gece ve diğerlerine gösterince tedirgin oldular. Eray bir şeyi gizlemeye çalışırmış gibi "Hayvan gibi davranmış nolucak" dedi. Gece'de buna karşın başını salladı. Sonra Eray'a kulağına bir şeyler fısıldadı. Sadece bir cümlesini duyabilmiştim. "Tekrar geldi." Ney tekrar geldi? Bunu sormaya çekiniyordum. Çünkü onları o an dinlediğimi ankayacaklardı. Bu yüzden susup kendi kafamda bir şeyler düşünmeye başladım. Ordan Mira :
"Ee Güneş artık sende bizim tayfadansın. "dedi gülerek.
" Ne çabuk? "dedim.
" Burda herkesin takıldığı bir grubu vardır. Tek takılırsan her an ölme ihtimali taşırsın. Ve bu arada oda arkadaşın var mı? "
" Hayır yok niye? "
" Gece'de oda arkadaşı arıyor. Onun da oda arkadaşı yok da senin odana geçebilir mi? "dedi.
" Tabiki de. "dedim ama aslında istemiyordum. Sadece tek başına takılırsan ölürsün cümlesinden korkmuştum. Aslında şuan burdaki herşeyden korkmuştum.