Her gece aklıma geliyor, ne uyku var ne de biraz huzur...
Ben onu böylesine düşünürken, aslında ben onu aklımı kaybeder gibi düşünürken, üzülüp acı çekerken; o kimin koynunda ısınıyor, kimin gözlerine bakarak hayal kuruyor...
En çok da bana söylediği şeyleri, benle olan düşlerini bir başkasına da anlatıyor mu? Ben yalnızlığımı bile bir başkasıyla paylaşamazken o kimlere benim hayallerimi satıyor?
Allah'ım, acıyor...
Onu sevdiğim yer acıyor... Alışacağım derken büyüyor boşluğu, dolmuyor. Ne yapsam olmuyor...
Bu gece de sabah olsun Allah'ım...
Söz,
Yarın sabah onu unutmaya başlayacağım...
