Özleyeceksin biliyorum;
Sesimi, yazdıklarımı, kırgınlıklarımı
Özledikçe üzüleceksin
Bir şeyler söylemek isteyeceksin ama
cümleler kırılacak dilinde, tıpkı sana kırıldığım gibi
Düştükçe çaresizliğe,
hatırladıkça incittiğin düşlerimi
bürüneceksin derin bir sessizliğe
Kazandığını sandığının,
aslında kaybettiğin olduğunu göreceksin.
Gördükçe anlayacaksın bana ne kadar ayıp ettiğini
ve zaman haykıracak sana
"Kalanlar kaybedenler, gidenler kazananlar değildir" diye
İşte o gün boğazında düğümlenecek nefesin
Ve çıkmaz olacak sesin.
Ama ben senin gibi taş kalpli değilim
Bir daha affetmesem bile seni, üzüleceğim...