DOKUNMAK

BÖLÜM 1

Farkındaydım.
Aslında evrende minik bir kum tanesinden bile daha küçük olduğumun.
Ve çok da umurumda değildi.
Ancak çevremde bir kum tanesinden daha küçük olmak...
Kendi muhitimde, kendi insanlarımın gözünde, bir kum tanesi kadar değersiz, bir kum tanesi gibi neredeyse "yok" olmak...
İşte bu dertlerimin en büyüğüydü.
Tanrı.
Beni yanlış yere göndermiş olmalıydı.
Ona her seferinde bir yanlışlık yapıp yapmadığını soruyor ve karşılığında hiçbir şey alıyordum.
Tanrı için de bir kum tanesi kadar değerliydim. 
Ailem için de...
İşte bu yüzden bana çok yanlış bir isim seçilmişti.
Sahra.
Taşıyamayacağım kadar büyük bir yük.
Kafada; uzun- ince,sarı saçlı derin bakışlı, çıkış elmacık kemikli hafif buğday tenli biri yaratırken...
Aslında kısa boylu, sönük bakışlı, elmacık kemikleri olmamasının yanında koyu göz çukurlarına  sahip,esmer bir yaratıktım.
İşte tüm bu sebepler,bir kum tanesi olmam ve fiziksel özelliklerim, beni Sahra olmaktan alıkoyuyordu.
Peki ben kimdim?
Dedim ya ufak bir kum tanesi.
Ve bugün benim evden savrulup gitme günüm.
Evlenmiyorum.Okumaya da gitmiyorum.
Kölelik yapmaya gidiyorum.
Ablamın, sevdiğim adamdan olan çocuğuna, kısa bir süreliğine bakıcılık yapmaya. Gidiyorum. Onun mutlu, benimse bir kum tanesi olduğum bu hayatta, tek bir kum tanesi olarak; kendime okuma şansı yaratmak için, bir kum tanesi kadar ufalarak,bir Sahra çölünden bile daha büyük acılar çekmeye gidiyorum.

Bütün mutlu hikayeler, birbirine benzer.Bütün mutsuz hikayelerse birbirinden farklıdır.
Ben, farklı olanı seçmeye itildim.