maffia meid

Onverwachte wending

We kijken elkaar aan. Michael, de nieuwe "leider"?! Ik bel meteen mijn vader op:

Vader we hebben een probleempje, we weten wie het is en we denken dat wij hem het beste kunnen uitschakelen, hij zit namelijk bij ons op school.

Waarop mijn vader antwoord:

Laura ik wil niet dat je zulke beslissingen neemt zonder mij, ik wil dat je foto's maakt dan stuur ik er een team op af wat getraind is in het bespioneren en het ontdekken van patronen in zijn leven, kom terug naar de loods, de rest regel ik.

Ja vader, is goed

Ik geef het nieuws door aan zora en luna, daarna gaan we elk naar ons eigen huis.

"Saffier!":roep ik. "Ja meisje? Ik ben in de keuken" het zal ook eens niet zo zijn. Ik loop de keuken in en er komt een heerlijke geur mijn neus binnen: Lasagne! "Laat maar, ik wilde vragen wat we gingen eten maar dat heb ik al door" Maar dan zegt Saffier: "oh ja? De lasagne is voor je vader die mag je zo nog even brengen." "Arg are you serious? Das zo vreselijk gemeen, mij een beetje heen en weer laten rijden met lasagne terwijl ik zelf, wacht, wat eten wij eigenlijk?" "Wij eten burritos, ze staan al klaar maar de lasagne houd de oven nog bezet" "Oh" zeg ik "dan maakt het me niet zoveel uit"

Iets later stap ik in de auto met de lasagne, ja ik weet het ik ben zestien ik mag nog geen auto rijden...boeiend we leven hier afgelegen in een klein boerengat. Want ondanks wat iedereen denkt zitten de hoogste rangen van de maffia verder uit de stad, de lage rangen doen de rotklusjes in de stad en moeten zich hier verantwoorden, ik bedoel dacht je nou echt dat we zo dom waren om de baas daar te plaatsen waar veel smeris is? Dacht het dus ff niet. Anyways ik stap dus in de auto met de lasagne en rijd naar de loods.

Iets klopt hier niet...ik kijk om me heen en zie te weinig voertuigen staan. Ik loop naar binnen en spreek de eerste de beste persoon aan, een redelijk grote man die (als hij ECHT zijn best zou doen) me zo kan verslaan. Ik zeg:"Wat is er aan de hand, waarom zijn er zo weinig mensen hier?" Hij kijkt me aan alsof ik gek ben en zegt:"Dat jij dat niet weet...er was een klus in de stad verkeerd gegaan en je vader en nog een paar mensen met een hoge rang zijn erheen gegaan." Damn it, nou dan dump ik de lasagne wel in de koelkast en dan zoeken ze het zelf maar uit. Zo gezegd zo gedaan, 5 minuten later zit ik weer in de auto op weg naar huis, man ik heb honger.

Na het eten wat pas om 8 uur klaar was. ging ik samen met Saffier nog een bordspelletje doen en heb ik nog ff n joint gerookt , he no offense t kost me niets en ik kan het best hendelen, daarna ging ik naar bed.

"GOEDEMORGEN!!!" " uhg Saffier moet dat nou?" "Jup, je moet naar school" "ugh" ik sta op en fris me op, dan sta ik voor de kast...damn wat moet ik nou weer aan? Ik kies voor een zwarte croptop met een gifgroen gebroken hart erop, (ja ik houd van croptops je kunt er mn piercing door zien: een zwart doodshoofd ) verder pak ik een zwarte short en zwarte laarzen, jeeei op naar school :(

Daar aangekomen kijk ik om me heen, de motor van Michael zie ik niet staan, die zal vast bezig zijn met het fixen van de verbrande loods (evil smile)

Halverwege dag komt hij dan toch binnen lopen...netjes met een briefje, vanbinnen lach ik me stuk terwijl ik de meiden een berichtje stuur op mn telefoon dat ze wel foto's moeten proberen te maken. Hij zit alleen in een onmogelijke hoek voor ons om een foto te maken.

Even later loop ik door de gang terwijl ik op mn telefoon zat en bots tegen iemand aan, deze keer val ik zelfs achterover op de grond, ik kijk om hoog en drie maal raden wie daar staat, ding ding jackpot, Michael...jeei.
Hij grinnikt en zegt:"hey kleine ben je daar nou weer?" Ik ben ondertussen opgestaan en kijk hem kwaad aan. Michael lacht alleen maar, het maakt me zo pissig dat ik hem aanvlieg, voor ik het weet sta ik daar met hem vast terwijl mijn mes tegen zijn keel aandrukt midden in de gang.

"En nu?" Vraagt hij " Het is niet dat je me mag vermoorden van je pappie je mocht alleen foto's maken, of heb ik het verkeerd?" Ik ben even verbaasd en Let daardoor niet goed op, ik een fractie van een seconde sta ik met mijn rug tegen hem aan terwijl hij mijn eigen mes tegen m'n keel houd, en het enige wat ik zeg is "toe dan."

I'M BACK! !! I know ik ben een hele tijd echt compleet geblokkeerd geweest qua inspiratie en zag op tegen het schrijven dus nu heb ik mezelf gewoon soort van gedwongen en tadaaa dus waarschijnlijk komen er wel weer wat vaker updates

Bye bye ♡