maffia meid

Tijd voor actie

Zora belt aan. Ik loop naar beneden terwijl ik mijn haar in een staart doe en doe de deur open. Blijkbaar heeft ze Luna ook mee aangezien die net achter haar staat. Ik steek m'n hand op als gebaar dat ze nog heel even moeten wachten en loop naar de woonkamer waar Saffier op de bank zit. Ik geef haar een knuffel en zeg dat ik een klus heb. Ze andwoord:" Prima meid, maar voortaan geen wapens meer op tafel." Ik knik en pak mijn mes en pistool, het is geen grote klus dus daar moet ik het mee kunnen redden. Ik steek het mes in mijn laars en mijn pistool hang ik aan mijn heup zodat ik er makkelijk bij kan.

We komen aanrijden op onze motors, de mijne kreeg vanmiddag gelukkig prioriteit bij de 'garage'. Als we afstappen gebaar ik de meiden dat we stil moeten zijn, ookal zijn ze dat wel gewend aangezien wij als een soort moord team gevormd zijn, ondanks dat mogen we ook de rotklusjes zoals deze opknappen.
Anyway ik pak mijn pistool en geef het teken voor mijn meiden om me te volgen. We kijken om de hoek van de straat en zien daar 2 mannen opgesteld staan, terwijl wij door de schaduwen dichterbij komen hebben zij nog steeds niets door. Ik knip met mijn vingers en Zora en Luna geven ze een tikje op hun achterhoofd waarna ze hun keel doorsnijden, daar hebben we geen last meer van. Ondertussen heb ik gekeken hoeveel mannen er buiten staan, ik telde er 6 waarvan 3 machinegeweren en 2 met een pistool, de laatste word duidelijk niet vertrouwd Door de rest, dat moet onze informant zijn... ik steek 6 vingers op, daarna 3 vingers, daar na 2, daarna een vlakke hand, dan knip ik. Ik stap uit mijn schuilplaats en schiet de eerste neer, zodra de informant doorheeft dat wij het zijn rent hij naar ons toe. Ik stap weer uit mijn schuilplaats en schiet een machine-mannetje neer. Ik duik terug en gooi een pistool naar de informant. Als iedereen neer Is pakken we de geweren van de gewonden/vermoorde wachters. Dan lopen we rustig naar binnen. Ik kijk om me heen en zie niemand. Totdat ik van achter word besprongen ik draai me snel en behendig om zodat hij niet meer bij mijn keel kan, daarmee loop ik wel een snee in mijn wang op... ik sta nu tegen mijn tegenstander en kijk tegen zijn borst aan, tja ik ben nou eenmaal niet zo groot, maar vechten kan ik wel. Ik geef hem een stom in zijn maag en hij klapt voorover, dan haalt hij uit naar mij, ik ontwijk hem met gemak. Ik schop hem tegen zijn hoofd en daarmee eindigt hij op de grond, ik pak mijn pistool, zie angst in zijn ogen en zeg: 'Nooit een meisje onderschatten.' Dat was het laatste wat hij ooit nog hoorde.
Oké ik kijk naar de rest en zie dat de informant het niet heeft gehaald, jammer voor hem, ik knik naar de meiden die beiden een paar sneeën hebben, ze beginnen te zoeken naar kratten met hooi, Zora vind er 2 die ze makkelijk aan kan steken bij de ingang, ik 2 in het midden, dus ik zal moeten rennen, en Luna vind er 3 aan de andere kant van de loods waar een gat in de muur zit. We steken de kratten aan en gaan ik ren voor mijn leven en ik ben blij dat we wat benzine bij ons hadden anders had het vuur nooit aan gegaan. We stappen op onze motor en rijden weg...op naar mijn vader.

Als we aankomen bij onze eigen loods lopen we meteen door, we melden dat er niets van het pakhuis overblijft en dat de infiltrant dood is. Dan gaan we naar huis, tenmiste mijn huis de meiden slapen bij mij vannacht.