Spion!

126 5 1
                                    

Hij lacht; nee dat zou alle fun verpesten, nu zal je helemaal gek worden van het idee dat ik precies weet hoe jullie bende in elkaar zit. Hij laat me los en loopt weg, mij inderdaad compleet verward achterlatend. Luna komt naar me toe; "wat is er Lau je ziet hartstikke bleek...en je hebt striemen, nee een lichte snee op je keel terwijl je mes op de grond ligt, Lau antwoord nou."
Ik realiseer me dat ik misschien wat zou moeten zeggen en mompel iets in de trend van " het gaat prima maar we moeten langs mijn vader".

Zodra we daar zijn lopen we naar binnen, we hebben Zora onderweg ook opgehaald.
Mijn vader zit precies waar hij altijd zit. Ik loop naar hem toe en wacht niet op toestemming, ik begin te ratelen over alles wat er is gebeurt en dat er dus een spion moet zitten en alle theorieën die ik tijdens het motor rijden heb bedacht gooi ik eruit, totdat ik iets koud tegen mijn hoofd voel, ik herken het gevoel en blijf heel rustig staan. Ik merk dat iedereen snel gereageerd heeft en al met een pistool op mij, of eigenlijk de persoon achter me, gericht staat. Hij begint te praten; "Slim bedacht hoor meisje...Misschien had je alleen ook moeten nadenken over het feit dat je het je pappie alleen had moeten vertellen." Ik slaak een zucht van verlichting, ik herken die stem en ik weet ook dat als ik dit slim speel, ik hier zo weg ben.
Ik zeg op een beetje arrogante manier:" eigenlijk wel ja maarehm...Misschien had jij je moeten bedenken dat ik niet dom ben..." Ik trap op zijn tenen en hij laat het pistool vallen terwijl hij naar zijn teen grijpt. Ik heb geluk dat het Fred was, die niet zo heel veel voorstelde qua intelligentie of lichaamsbouw.
Mijn vader vertelt zijn mensen hem vast te binden om hm later te kunnen ondervragen.

De volgende dag op school kwam Michael naar me toe. Hij keek me aan met een giftige blik terwijl hij me opnieuw tegen de muur pint. "Dacht t effe niet" zeg ik tegen mezelf. Ik draai ons snel om en begin te praten:" Toch jammer dat ik je plannen zo snel doorhad hè, misschien moet je me ze de volgende keer maar niet vertellen, want dat, hoe zei je dat ook alweer? Dat verpest de fun."
Hij keek me aan alsof hij zojuist een circus uitliep, hij had een enorme grijns op zijn gezicht en zegt:" Wat je ook doet ik zaaltje fun blijven hebben in wat ik doe, ik ben niet voor niets de maffiabaas van het land." Dat maakte me woedend ik gaf hem een knie in zijn ballen, en zei dat hij nog van me zou horen ik stapte op mijn motor op weg naar mijn vader om alles te vertellen, hij zou het zuur krijgen (duivels glimlachje)

Jup I know...Het duurde weer een eeuwigheid maar als je dit nog leest echt toppie you're my hero...ik merk dat ik in verleden toekomst schrijf...oftewel ik schrijf in het verleden en heden en toekomst Door elkaar...ik hoop dat jullie je daar niet al te veel aan irriteren... XXX Me

maffia meidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu