Thank You (Niall Horan)

19

Pov Noa

Ik sta op en loop naar ons bed. Ik pak mijn bril en verwissel mijn lenzen naar een bril, als ik mijn lenzen te lang in heb, gaat het irriteren.

Ik loop weer terug en iedereen kijkt mij aan. Ik grinnik. "Heb jij een bril?" Vraagt Perrie ongelovig. "Ja, al 2 jaar" zeg ik en ga op de bank zitten. "What...?". "Toen moest ik een test doen en ik kan van ver niet zo goed zien dus ja". Ze grinnikt en knikt. "Iedereen klaar?" Vraagt Louis. "Ja" zeggen ze. De film begint.

Ik schrik me dood. "Jesus" mompel ik en voel mijn hart in mijn keel. Ik hoor Louis grinniken. "Ja tuurlijk, vermoord maar weer iemand" zegt Eleanor sarcastisch. Ik zucht en kijk weg. Als je mij een week niet wilt laten slapen, laat mij kijken naar een horrorfilm.

•

Echt ik weet niet wat ik allemaal doe, maar in ieder geval geen film kijken. Ik heb met mijn haar gespeeld. Met Niall's haar gespeeld, mijn zijn vingers gespeeld, met mijn vingers gespeeld, heb al op de grond geleden, uuuuhh. Ja dat dus. Dit zijn tekens, voor mij, dat het me niet interesseert.

Ik ga half op Niall's schoor zitten. "Noa what the hell ben je aan het doen?" Vraagt Niall. "Stil" zegt Harry. Hij zucht. Ik kijk naar zijn gezicht, best schattig. Hoe geconcentreerd hij naar de tv kijkt en bij enge stukjes zijn ogen dicht knijpt. Hoe hij soms een klein glimlachje op zijn lippen krijgt. Zijn rode wangetjes. Hij is eigenlijk nog best knap-WTF NOA, WAT DENK JE WEL NIET?! HIJ IS JE BESTE VRIEND.

Dan gaat mijn telefoon af. "Mensen" kreunt Eleanor. Ik grinnik en sta op. Ik kijk wie het is. "DANK JE NASH. DANK JE. IK HOU VAN JE" roep ik hysterisch en druk een kus op mijn telefoon scherm en neem op.

N: "hey Nash"

Na: "hey Noa, um we zouden Skypen"

N: "ow ja, is het al zo laat"

Na: "ja het is al zo laat" grinnikt hij.

N: "um ja, ik pak ff mijn spullen en dan kom ik eraan"

Na: "is goed"

N: "tot zo" zeg ik en hang op.

Ik pak mijn laptop en loop de bus uit. Ik mag niet in de bus zitten als ik Skype omdat ik dan te veel overlast bezorg, wtf. Ja, dat zei Zayn. Ik ga op het grasveldje op de grond zitten in een kleermakerszit en start Skype op.

"Haaii" zeg ik als ik iedereen in beeld zie komen. "Heeyy" zegt Brooklyn. "NOAA" gilt Sammie. Ik zwaai. "Sow, kan het nog luider" grinnikt Joël. "Ja dat kan" zeggen Nash en ik tegelijk. We lachen. "O mijn god, ik ben jaloers. Zie hoe lekker het weer daar is en hier regent het de hele dag" zegt Joël hyper. Ik grinnik. "Nou het is wel lekker, alleen te warm. Het is nu 7 uur dus dan is het perfect, maar overdag ga je gewoon dood. Nee, maar dan is het eigenlijk te warm". Ze lachen.

Robin voegt zich toe bij het gesprek. "Hellow" zegt hij. "Haii" zeg ik. "Maar oke, die gasten zijn stront irritant, maar aardig" zeg ik. Ze lachen. "En hoe gaat het met babyface?" Vraagt Robin. "Goed, hij is vervelend" zucht ik. Ze grinniken. "Ow ja, um Noa, je moet naar Ierland komen met Niall" zegt Joël. "What? Why?" Vraag ik. "De directeur van onze oude school is overleden, oftewel de oude collega van mama en overbuurman en hij wordt morgen begraven en wij moesten per se komen" zegt Robin. "Dude, we zijn op Tour" zeg ik niet begrijpend. "Het moet" zucht hij. "Ik ga" zegt Nash. "Hayes wilt voetballen en Noa jij komt" sist hij. Ik knik hevig. "Doeii Nashy" zeggen we en zwaaien. Hij verlaat het gesprek.

"Maar ze hebben morgen de laatste show in Europa en dan hebben we een week vrij". "Het moet, ook van mama. Ze zit nu in het vliegtuig naar Ierland. Het is morgen ochtend om 9 uur, dus het kan lukken" zegt Brook. "Dan moeten jullie maar ff met Paul ofso bellen, hij laat ons echt niet zomaar gaan" zucht ik met tegenzin. Hij knikt. "Maar dan ga ik iedereen inlichten in de bus". "Maar Noa, kom je in die week naar mijn toe en blijf je bij Niall?" Vraagt Joël. "Ik ga naar jou" zeg ik. Hij knikt en we nemen afscheid.

Ik loop de bus weer binnen en knip het licht aan. "Noa" zucht Josh. "Ja uh, sorry. Maar Niall en ik gaan naar Ierland" zeg ik. "What? Waarom?" Gilt Niall boven de andere uit. "Dames en heren, Niall en Noa gaan naar Ierland omdat er iemand is overleden en ze moeten eten dus ze moeten gaan" zegt Paul opeens. Ik schrik me dood. "Dat dus" zeg ik. "Wie?" Vraagt Niall verbaast. "Directeur van onze oude school, oud collega van mijn moeder en overbuurman" zeg ik. "Is hij?". Ik knik. "Maar eten?" Vraag ik. "Ja die gast zei, ene Robin Horan, dat jullie moesten eten" zegt hij. Ik proest het uit. "O my, Robin Schneider" zegt Niall lachend. Perrie begint ook te lachen. Iedereen is stil en kijkt ons aan. "Naja schijt".

•

We wachten op het vliegtuig terwijl we iets eten.

"Waarom hou je van Nash? Hij is toch niet je vriendje?" Vraagt Niall met volle mond. Ik stop met eten en kijk hem aan. "Wat? Nee. Ik verveelde me dood tijdens de film en ik vond er niks aan, hij belde en ik mocht naar buiten" grinnik ik. Hij kijkt me vals aan. "Je mocht gewoon zeggen dat je die film niks vond hoor. Je was echt irritant". Ik grijns idioot. "Je lag dan half op mijn schoot, dan zat je op mijn schoot, dan zat je weer normaal, maar ging je met mijn vingers spelen, dan zat je weer aan mijn haar en weet ik het helemaal". "Ik had een paar keer geprobeerd om iets te zeggen, alleen Harry en Zayn snauwde me dan weer af" zucht ik. Hij grinnikt en we staan op.

We rennen naar het vliegtuig. "Ho ho ho". Kerstman. "Rustig dame en heer" zegt een steward. "Sorry" mompel ik en we lopen naar onze stoelen. "Ik heb totaal geen zin in die begrafenis" zucht ik en ga zitten. "Wie nou wel?" Vraagt hij sarcastisch. "Uh niemand dûh". Hij grinnikt. "Het enige leuke is dat ik mijn moeder en broers weer zie".