Thank You (Niall Horan)

32

Pov Noa

Hellooooowww there, ik ben geland en het is 8 uur ofso in Amerikaanse tijd, in Nederland is het nu 4 uur dus ja. Wat heb ik allemaal gedaan? Films gekeken. Vervelen. Slapen. Naar een krijsende baby luisteren. Naar muziek luisteren. Denken. Naar buiten kijken. Lezen. Dat dus... Paul staat als het goed is bij de Mc, dus daar loop ik naartoe.

"Hallo" zegt hij als hij mij ziet. "Hey" zeg ik. Hij gaapt. Ik grinnik. "Moe?" Vraag ik. Hij knikt. "De jongens waren eens lastig vannacht" zucht hij en we lopen weg. Ik grinnik. "Die gasten zijn altijd moeilijk" mompel ik. "Daa-nee. Ze zijn nooit moeilijk". "Zelf als ik met ze Skype kunnen ze moeilijk zijn". Hij lacht. "Ja tuurlijk". "Ik meen het" lach ik. Hij grinnikt en we stappen de auto in.

"Niall heeft het echt alleen maar over je" zegt hij. Ik glimlach en kijk weg. "Hoe erg hij je mist en dat soort dingen". Ik grijns. "Dat is toch schattig" zeg ik. "Ja en irritant, als hij niet praat dan denkt hij aan jou. Soms moet je tegen het schreeuwen om contact te krijgen". "O my god, dat is erg" zeg ik zacht. "Ja, maar zo was hij twee jaar geleden ook. Met jou erbij en zonder jou" zegt hij zacht. Ik kijk hem aan. "Echt?". Hij knikt. Wow, dat had ik niet verwacht.

•

Ik sta voor zijn kamerdeur. Ik mag hem niet wakker maken als hij nog slaapt, want hij heeft de afgelopen nachten slecht geslapen ofso. Dan laat ik hem ook slapen.

Ik loop zijn kamer binnen en hoor dat hij zich omdraait ofso. Ik loop verder naar binnen en zet mijn koffer ergens neer. Ik ga op de stoel zitten, een stoel waar je onderuitgezakt moet zitten, en pak mijn telefoon. Ik zie dat Perrie geappt heeft.

Van: Pez
Pez: haiii Noa!!!!!!!

Ik grijns en typ iets terug.

Ik: heeeeeeeeeyyyyy Pez!!!!

Pez: OMG hoe gaat het?

Ik: goed met jouu?

Pez: OMG nu nog beter!!!! Mooi zooo. Wat doe je?

Ik: zitten en appen

Pez: hahahhahahahahha

Pez: waar zit je dan? Op een stoel? Waar?

Ik: op een chill stoel, ergens in Amerika, ergens in een hotel, in een kamer op Niall te wachten. Ik heb echt geen idee waar ik ben

Pez: wtf... NIALL?!

Ik: ja, ik moest komen... idk why.

Pez: wauw, hahahhaha

Ik grinnik en hoor Niall draaien in zijn bed. Ik kijk naar hem en zie dat hij wakker is. Ik kijk hoe laat het is, half 10. Okay...

Ik: ik ga weer, er is er een wakker.

Pez: okay, geef hem VEEEEEL kusjes <3 :p

Ik: PERRIEEEEEEEEEE :S

Pez: okay okay rustig... maar doeii xx

Ik: daaaaaag x

Ik zet mijn telefoon uit en kijk naar Niall. Hij kreunt en duwt zijn gezicht in zijn kussen. Uh, hoe ga ik dit doen? Hoe ga ik zeggen dat ik hier zit? Ik weet het niet!

"Um hi Niall" zeg ik zacht. Hij kijkt slaperig op en kijkt verward om zich heen. Ik sta op en ga naast hem op bed zitten. Hij gaat op zijn buik liggen en kijkt me aan. "Noa, hoe kom je hier?" Vraagt hij hees. "Gewoon, met het vliegtuig" mompel ik. "Maar waarom?" Vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders op. "Liam vroeg het" zeg ik zacht. Hij knikt. "Hoe laat ben je gaan slapen?" Vraag ik. "Idunno, denk uurtje of 6". Ik frons. "Waarom zo laat?". "Kon niet slapen". "Why?". "Weet niet" fluistert hij. Ik knik. "Heb je een show vanaaf?". Hij schudt zijn hoofd. "Vandaag rust". Ik knik. "Rust dan goed". Hij knikt en pakt zijn shirt van de grond. Hij trekt het aan en staat op. Hij loopt naar de badkamer.

"Wacht, Noa. Hoe lang blijf je?" Vraagt hij. "Geen idee" zeg ik en sta op. Hij kijkt me aan. "Wauw, je ziet er lekker gênant uit" grinnikt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ik had geen zin en geen tijd om me om te kleden" zucht ik. Hij lacht en loopt naar mij toe. Hij trekt me in een knuffel. Ik sla mijn armen om hem heen en zucht. Ik heb hem gemist, super erg. "Ik heb je gemist" mompel ik. "Ik jou ook" mompelt hij. Zijn vertrouwde aftershave...

•

We zitten op bed en we hebben net ontbeten. Ik zucht en leg mijn hoofd op Niall's schouder. "Je speelde hockey toch?" Vraagt hij. Ik knik. "Waarom ben je gestopt?". Hoe weet hij dat? "Gewoon, ik had geen zin meer" zeg ik. "Waarom was je dan vaak bij het ziekenhuis?". "Stalker" zeg ik. "Ja wat, ik zag het op het nieuws" zegt hij normaal. "Nieuws?" Vraag ik verbaasd. "Ja, dat je je laatste wedstrijd speelde tegen Amerika en dat je stopte om een onbekende reden. Maar waarom?" Legt hij uit. Ik frons. "Omdat ik weer eens op controle moest komen voor de enkelbanden en het is goed. Alleen ik mag voor de zekerheid niet meer spelen. K mag wel gewoon sporten, maar niet meer intensief. Dat heb ik gezegd, waarom zeggen ze dat gewoon niet?" Vraag ik. "I dont know, om je te beschermen misschien?" Zegt hij. "Waarom mij beschermen. Ik stop ermee omdat ik geen zin meer heb en omdat ik het niet meer mag spelen voor de zekerheid" zeg ik niet begrijpend. "Ik weet het niet, mag ik iets van je zien van hockey?" Vraagt hij. "Sure" zeg ik en pak mijn telefoon.

Ik laat wat foto's zien. "Gaaf" zegt hij enthousiast. "En voetbal?" Vraagt hij. "Ik speel niet meer, niet meer bij Joël en Robin" zeg ik. Hij knikt en kijkt me aan. Ik kijk hem aan. Ik glimlach en hij glimlacht ook. Hij prikt met zijn vinger in mijn wang. Ik grinnik.

Dan gaat de kamer deur open. Ik zie dat de jongens binnen komen lopen. Ik zucht en leg mijn hoofd weer op de schouder van Niall. Het is nu met de rust gedaan, fijn. "NOAAA" gilt Harry. "Haii" zeg ik maar. Niall grinnikt. "Je bent er" zegt Liam. "O my god, ik stond in de woonkamer en ineens stond ik hier. Je hebt toch de vluchtgegevens, doos" glimlach ik. Hij kijkt me vuil aan. "Geintje, ja ik ben er" zeg ik lachend. Hij begint ook te lachen.