Thank You (Niall Horan)

29

Pov Noa

Ik word wakker door de wekker. Ik kreun.

"You watch me bleed until I can't breathe
Shaking, falling onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches
Tripping over myself
Aching, begging you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches" zingt mr Mendes (Stitches).

Ik draai me om en voel dat ik met mijn hoofd tegen iets lig, boeie. Wacht... het ruikt naar een mannen. Wow wacht, hij, het is een hij met zijn mannengeur, heeft zijn armen om me heen zitten. Wtf...? Naja t zal wel.

•

"Noa wakker worden" hoor ik iemand ver weg zeggen. "Mm" mompel ik. "Wake up". Ik open langzaam mijn ogen en kijk rond. Ik gaap en kijk omhoog. Ik lig tegen Niall aan. "Morgen" mompel ik. "Goeiemorgen Noa" zegt hij hees. "Hoe laat is het?" Vraag ik zacht. "Half 10". Ik knik.

We staan op. Ik rek me uit en gaap. "Ik vraag wel aan Sophia, Lottie of Lou of ze nog kleding voor je hebben" zegt hij. "Is goed" zeg ik. Gelukkig hij heeft een sportbroekje en een shirt aan, maar hoe is hij naast me gekomen? Boeie, zo erg vond ik het niet, het voelde vertrouwd en fijn...

"Noa, hallo. Ben je er nog?" Vraagt Niall opeens en knipt in zijn vingers voor mijn ogen. "Huh? Wat?" Vraag ik. Hij lacht. "Ik wist niet wat je wilde, dus ik heb wat kleding meegekregen van Sophia" zegt hij. Ik knik. "Dank je" zeg ik. Hij glimlacht en ik bekijkt wat er is. Voornamelijk jurkjes, ik haat jurkjes.

Ik heb uiteindelijk een outfit bij elkaar gekregen. Een jurkje en een short. Het jurkje is eigenlijk een T-shirt jurk, zwart, maar ik stop de voorkant in de short en de achterkant laat is gewoon lang denk ik. Ik weet niet hoe het staat, ik trek het gewoon aan en dat zie ik het wel. "Um, ik ben in de badkamer" zeg ik. "Is goed". Ik loop de badkamer binnen en kleed me om. Met het broekje ziet het er niet uit, dus die doe ik uit. Ik doen mijn haar weer goed, los, en zet mijn zwarte bril weer op. >media pic van jurkje<.

Ik loop de badkamer weer uit en pak alle kleding. "Ik breng ze effe terug naar Sophia" gil ik. "Is goed" zegt Niall. Ik loop de kamer uit en als het goed is naar de kamer van Liam en Sophia. Ik voel me echt oncomfortabel in dit jurkje. Maar ja. Ik klop op de deur en wacht even.

"Heeyy Noa" zegt Liam. "Hai, um ik kleding van Sophia" zeg ik en geef het aan hem. "Tnx, hoe laat ga je vanmiddag of in de ochtend weg?" Vraagt hij en neemt het aan. "Weet niet, denk uurtje of 11" zeg ik. Hij knikt. "Okay, dan zie ik je zo bij het ontbijt" glimlacht hij. "Dank je en tot zo" zeg ik. Hij zwaait als een klein kind en doet de deur dicht. Ik grinnik. Nu besef ik pas hoe erg ik ze heb gemist.

Ik loop weer terug en loopt Niall's kamer weer binnen. Hij ligt relaxt op bed en zit achter zijn telefoon. "Hai" zeg ik en doe de deur weer dicht. Hij kijkt op van zijn telefoon en zijn mond valt open. Ik glimlach maar. "Uh hai" zegt hij zacht. Ik grinnik. Ik pak mijn telefoon en ga op de bank zitten. "Niall" zeg ik. "Mm" mompelt hij. "Hoe kan het eigenlijk dat jij naast me lag? Niet dat ik het erg vond, maar hoe?" Vraag ik. "De bank lag niet echt lekker, dus ik maakte je wakker om te vragen of ik naast je mocht liggen en je zei dat het goed was" zegt hij. Ik frons. "Wow, dat weet ik dus echt helemaal niet meer" lach ik. Hij begint ook te lachen. "Wauw".

Ik zie dat Perrie een berichtje heeft gestuurd. Ik open het.

Van: Pez
Pez: O MY GOD NOAAAAA!!!!!! HOE??!!!!!!??!??!??!??!??! O MY GOSHHH. IK BEN ZO BLIJ. JE GAAT ECHT ALLES UITLEGGEN TOT OP HET LAATSTE WOORDJE NA. NIALL EN JIJ, ZO ZO. Maar okay, okay, okay. Ik ben zo blij dat ik je nummer weer heb. We praten snel x Pez.

Ik glimlach. Het is echt super om weer bij iedereen te zijn. Om weer wen berichtje naar Perrie te sturen.

"Noaaaaa we gaaaaaan" zeurt Niall. Ik kijk op en zie dat hij voor me staan. "Wacht" zeg ik en trek snel mijn lage zwarte all stars aan. Hij zucht. "Kom nou. Ik heb honger en we zijn al te laat". "Ja ja rustig" zeg ik lachend en strik snel mijn veters. Ik sta op en pak mijn telefoon. Niall pakt mijn pols vast en sleurt me uit de kamer. "Please? Rustig" zeg ik. Hij grinnikt en verplaatst zijn hand van mijn pols naar mijn hand. Hij pakt hem vast. Ik glimlach en we stappen de lift in.

We lopen de eetzaal binnen. Ik laat Niall's hand los en ga door mijn knie. Ik maak mijn veters van mijn schoen los en doe mijn sok goed, hij zat niet goed. Ik strik mijn veter weer en sta op. Ik zie dat iedereen naar ons kijkt. "Dit is eng" mompel ik. Ik kijk rond en kijk ze niet begrijpend aan. "NOA" gilt Josh en staat op. Hij rent naar me toe en geeft me een knuffel. Ik knuffel terug. Ik laat hem weer los. Daarna geef ik Sandy, Dan en Jon ook een knuffel. "Wow" zeggen ze. "Hoe kom je hier?" Vraagt Josh. "Met je tegenzin naar een concert gaan, flauwvallen en Niall die bezorgd is" vat ik echt heel erg kort samen. "Ik was niet bezorgd" mompelt Niall. Ik grinnik. "Je bent weer terug!" Zegt Sandy blij. "Als je het zo ziet wel ja" zeg ik. Ze lachen.

"Ja okay, klaar? Noa jij gaat eten" zegt Niall en trekt me mee naar het buffet. "Okay" mompel ik. Hij duwt een bord in mijn handen. "Pak alles wat je wilt eten" zegt hij en duwt me naar de broodjes. "Jaja" zeg ik.