Alden Pov:
It was a rainy night ,I'm on the park watching the place where a lot of people having their time spending to their family . I can see children's playing around and you will see on their face their excitement and happiness. I don't know what this place bring me on back my mind ,something are flashing ,I can't see it clearly .
My head starting to feel a pain again ,tumakbo nako papunta sa shed na nakita ko . Sumilong ako ,nag aalisan na ang mga tao ,but I stay there for a minute . The wind blow so hard and something fly over me . I saw a picture ,a picture of a girl . I stare for a minute and when ---
Alden,it's that you?
Pagtingin ko ,its my mom running to me handing a umbrella .
What are you doing here? Bat hindi ka nagpapaalam ? Paano kung may mangyare na naman sayo ?
Nothing will happened mom ,stop being paranoid .
Iniwan ko siya at tumakbo sa aking sasakyan . Hanggang ngayon hindi ko maintimdihan kung bakit ba lagi siyang nag aalala if I am leaving without permission to her ,lalo na pag magdadrive ako ng sasakyan ko . Hindi ko rin maintindihan kung bakit minsan sumasakit ang ulo ko ,may mga oras pang bigla nalang akong may maaalala na hindi ko naman alam kung akin ba talaga ying alaala. I don't know what are happening to me .
Simula ng umuwi ako dito sa Pilipinas lagi nlang ganun. Andito ako ngayon sa kwarto ko nakahiga ,bigla kong nakita yung picture na nasimot ko kanina ,tinitigan ko ito ,bigla nalang tumibok ng malakas ang puso ko . Napapikit ako dahil bigla nalang akong may maalala .
I love you Alden..hahaha
Bigla nalang may nagflash na memory but I can't see the face of a girl who was shouting my name.
Maine Pov:
Alam niyo ba yung salitang move-on? Alam niyo ba kung paano lumimot? Kung paano burahin yung taong nanakit at nang iwan sayo ng walang sinasabing kahit ano? Biglang gigising ka isang araw wala na pala siya ,wala na yung lalaking nangakong iingatan at mamahalin ka habang buhay. Yung lalaking pamula bata kasama mo na ,lalaking ipinagtatanggol ka sa lahat ng taong nang aapi sayo. Yung taong nagmahal sayo ayun pala iiwan kadin .
Tandang-tanda ko pa ,kung paano kame nung nagkakila...
(Flashback)
Nasa park ako naglalakad mag isa ,ng mapadpad ako sa court sa park . May nakita akong bata na naglalaro ng basketball ,ang gwapo niya . Nagulat ako ng bigla siyang tumingin at napanganga ng ngumiti siya na labas ang dimples . Napatulala ako dahil para siyang anghel na lalaki ,anu ba maine ang bata bata mopa kumikire na ihh..
Nagulat ako ng makita ko siya sa harapan ko .
Hi ,what are you looking for?-batang Alden
Ah ,ano ,ehh ..-batang Maine
Ih ,oh ,uh -batang Alden
Ha? -takang tanung ko ,inaasar bko neto ? Sumimangot ako tuloy bigla
Uy bata joke lang kaw naman :) Anu pangalan mo?-batang Alden
Hindi aki nakikipagkilala sa mga stranger ,hmmp-batang MAINE
At nilayasan ko siya nun,peeo sinundan niya ko ,hanggang sa araw araw na niya akong kinukulit. Naging magkaibigan kame,dahil di niya ako tinigilan. Hanggang sa nakagraduate kame ng elementary at highschool ay magkasama parin kme. He always be my partner in everything . Hindi nagtagal niligawan niya ako . Sobrang saya ko,umabot ng 1 year ang panliligaw niya pero sinagot ko din siya .
(End of flashback)
Naiyak na nanan ako ng maalala ko ang nakaraan . Hindi ko alam kung nasan na siya ,tanda ko pa nun ,3rd anniversary namin nun . magkikita kme dapat sa park pero hindi siya dumating . Naghintay ako ng ilang oras sa lugar kung saan madalas kame ,pero umulan na at lahat hindi parin siya dumarating . Pinuntahan ko siya kinabukadan sa bahay nila ,pero ang tanging sinabi lang sa akin ng mga katulong ay hindi nila alam . Isang linggo ang nakalipas,pinuntahan ko ulit siya sa mansyon nila pero bumagsak ako sa naging sagot sakin ng yaya ni Alden.
Nako meng ,umalis na sila kagabi lang papuntang new york.
Para akong pinatay,sinaksak,binugbog,sinagasaan sa sobrang skit ng narinig ko . Hindi gawain ni Alden ang hindi magpaalam kaya naman hindi ako naniniwala ,peri inabutan ako ng letter ng yaya ni alden.
Maine,
I"m sorry for everything,I realize that I need to have some time for myself . So I decided to leave, Sorry sa lahat .Babalikan kita kung sakaling ikaw parin ang tinitivok ng puso ko.
-Alden
Sobrang sakit ng mga nabasa ko ,para bang sa loob ng mahigit 12 years pinaglaruan niya lang ako ,3 years na sana kane that day pero iniwan niya ko . MAYBE he realize na mas madameng maganda at sexy at mayaman kung pupunta siyang new york , ang kapal ng mukha niya. Nakapagtapos ako ng college na hindi siya kasama ,hanang kinukuha ko ang diploma ko naiyak ako dahil naaalala ko na nangako sitang sabay kamung kukuha ng diploma .
Maine ,promise sa pagtatapos natin ng college sabay parin tayong kukuha ng diploma :)
Mahigit tatlong taon na ang nakakalipas pero yung sakit ? andito padin . Sana pag nakita ko ulit siya hindi kona maramdaman yung dapat maramdaman sa kanya . Mag isa nako sa buhay ,simula ng namatay ang mga magulang ko nung isang taon lang . Kaya nagdesisyon akong pumunta na ng maynila ,pro hindi ko matiis ang lugar nato kaya naman bumalik ako. Sobrang dami ko ng pinagdaanan na masasakit ,sana naman balang araw bumalik ang dating ako.
Dunidilim na sa park ,kaya nagdecide na akong umuwi kaso biglang umulan nalaglag ang aking wallet,dali dali ko tong sinimot at hindi napansin na hindi ko pala nasimot ang punaka importanteng picture ko . Tumakbo nako at sumugod sa ulanan para makauwi .
to be continue...
------------------------------------------------------
AN:
Hi ,its a short story . Siguro mga 3 chapters lang siya and Aldub po ang bida . Please sana po supirtahan niyo.
ALDUB YOU ALL
![](https://img.wattpad.com/cover/56029011-288-k916269.jpg)
BINABASA MO ANG
Picture(ALDUB Oneshot)
FanfictionAlden- May mga bagay na nalilimutan dahil sa isang pangyayare . Pero kung tadhana talaga kayo puso mo ang aalala dito kahit sa isipan mo ay nabura siya . Maine- May mga taong nangangako mg mga pangako pero hindi nila natutupad . Nagmahal ako pero is...