Matagal ko nang hindi siya nakikita kaya naman parang nawala na din yung nararamdaman ko. Feeling nawala yung paghangga ko sa kanya kasi hindi ko na siya nakikita kahit saan, kahit nga sa school eh.
Akala ko totally na mawawala na pero sadyang mapagbiro nag tadhana. Bumalik naman at partida intrams ulit. Nang dahil sa basurahan at maling pagtapon niya ng basura. Tiningnan ko kasi yung kilos niya at galaw. Hindi lang tiningnan! Sinundan ko pa ng tingin at tinititigan.
Kumakain siya ng candy tapos nagtapon siya ng basura sa may maliit na basurahan which is hindi naman talaga pwedeng tapunan kasi hindi naman yung basurahan. Saluhan yung ng tubig na matatapon sa isang machine. "Hoy hindi dyan ang tapunan ng basurahan!" sigaw ng isang babae. "Hindi? Akala ko kasi dito. Sorry." Pinulot niya yung basura at binulsa. Hahahha nakakatuwa yung itsura niya ang cute. Kasi parang yung pagkagulat niya ang cute lang para siyang bata.
Dito ko nalaman na parang, I mean hindi lang parang kundi bumalik talaga yung paghangga ko sa kanya. Akala ko talaga makakalimutan ko na to hindi pa pala gagwa at gagawa pa rin ang tadhana para mabalik yung nararamdaman ko. ASAR! Pero kinikilig ako.
BINABASA MO ANG
DEAR CRUSH, A DIARY OF A ONE-SIDED LOVE
RandomIsang simpleng babae na naging normal. Bakit? Abnormal ba siya? Oo sa paningin ng ibang tao. Kasi sabi nila abnormal daw ang hindi pa nagkakaroon ng crush. Kaya abnormal siya. Hindi pa kasi siya nagkakaroon ng crush sa isang tao. Not until one day...
