Nang matapos ang klase pumwesto ako sa may bintana. Nasa may 2nd floor yung room naming. Pagtingin ko sa baba may naglalaro ng volley ball. Nanood ako kasi mahaba pa naman yung vacant time before the next subject.
Magagaling yung naglalaro. Palo doon palo dito. Receive doon receive dito. Grabe ang astig kapag nagkakaroon ng matagal na rally. May lalaki at may bakla din.
Medyo naenjoy ko namn yung laro kahit papaano. Magagaling eh, tas dahil doon gusto ko na din matutong magvolleyball. Nagdeday dream ako ng biglang naghiyawan yung mga tao. Sabi ng mga kalase ko ang galing daw ng player. May nagsabi din an varsity din daw tiningnan ko may bagong player silang sinalang. At yun yung lalaki magaling magvolleyball noong intrams.
Nanood ako at hindi nga maiitatangging magaling siya. ABA! Pagpumalo na siya hindi narereceive ng kalaban. Sabay hiyawan ng mga tao sa paligid. Doo ko din nalaman na sikat pala to. Malamang! May height siya at may itsura naman. I mean gwapo. Okay sige pogi na siya. Napaisip ako...
Mga ilang araw kong hinanap kong kaninong jersey yung number 11 na nakasampay sa upuan kasi ang alam ko nakita ko na talaga yun. Inaabanagan ko kung sino yung magsusuot at.....
Waaahhhh siya yun... yung magaling magvolleyball... hmmmmm.......... #11 yung jersey number niya at pareho sila ng jersey number ni kuroko na idol ko sa basketball. Ang galling dalawa na ang idol ko meron sa basketball at volleyball din.
BINABASA MO ANG
DEAR CRUSH, A DIARY OF A ONE-SIDED LOVE
CasualeIsang simpleng babae na naging normal. Bakit? Abnormal ba siya? Oo sa paningin ng ibang tao. Kasi sabi nila abnormal daw ang hindi pa nagkakaroon ng crush. Kaya abnormal siya. Hindi pa kasi siya nagkakaroon ng crush sa isang tao. Not until one day...
