Akşam ki kavgadan sonra gece hiç uyuyamamıştım.Sanki kafamda atlar tepişmiş, hani bana hani bana diyip birbirlerini yemişlerdi.Normalde her sabah saçlarımla oynayarak uyandırmaya gelen annem bu sabah yanıma bile gelmemişti.Elimi yüzümü yıkayıp üstümü giydim.Aşağı indiğim de annem ve babam ortalıkta yoktu.Tabi kahvaltı da...
Yine her kavgada olduğu gibi babam evi terketmişti.Anlaşılan bir iki hafta yüzünü göremicem.Annemi desem yine odasına gidip şişe şişe bira içip sızmıştı.Ceketimi alıp durağa yürüdüm.Otobüste cama yaslanıp dışarıyı seyrettim.Otobüsten indiğim de okula doğru yürüdüm.Sınıftan içeri girdiğim de herkes bana bakıyodu."Dönün lan önünüze" dediğimde herkes kafasını sıraya döndü.Yerime geçip oturduğumda ders zili çaldı.İlk ders matematikti.Abi bu ders çekilir mi ya...Kafamı sıraya koydum.
Hoca "Kerem kalk artık kendine gel"dedi.Bunun karısı sabah sabah yumurta yerine bunun beynini mi kırıp yemişti? Ben bunları düşünürken hoca "Kerem hadi kalk" diye bağırdı.
"Hocam kendime gelmek yerine size gitsek " dediğim de sınıfta ki eşek anırmasından farksız gülmeleri fark ettim.Sınıfa döndüm.Tek bir kız gülmüyordu.Uykusuzluktan sınıfa yeni geldiğini tahmin ettiğim kızı farketmemiştim.Teneffüs zili çaldı.Sınıftan bi çocuğa para verip kantinden bişeyler almasını söyledim.Sabah kahvaltı yapmamıştım çünkü..
Sonra tabi ben yine sırayla bütünleşerek uyumaya başladım.Birinin dürtüklemesiyle uyandım.Başımı kaldırıp baktığımda yeni geldiğini tahmin ettiğim kızı gördüm.Mavi gözleriyle bana bakıp gülüyordu."Ben Başak" dedi.Tabi ben hala olayın şokundayım."Be-ben-bende Kerem" diyebildim sadece."Kaysana" dedi ben sağa doğru geçerken yanıma geldi oturdu.Allah'ım bu güzeli sen mi yarattın ya .Uzun altın sarısı saçları mavi gözleri ve beyaz teniyle kız resmen intihar sebebiydi.Anlattığına göre Eskişehirden gelmişti.Orada bıraktığı sevdiklerini çok özlediğinden filan bahsetti.Noluyoz lan?? Ne ara bu kadar samimi olmuştuk?Karnımın guruldamasıyla uyandım.Ne neyy hepsi rüya mıydı yani? Kız ortalıkta yoktu.Kantine giden çocuk aldıklarını sırama bırakmıştı.Onları yiyip dışarı bahçeye çıktım.Bi bankta tek başına oturuyodu.Cesaretimi toplayıp yanına gidip oturdum."Ben Kerem" diyip elimi uzattım.Kız "ben de Başak" dedi ama elini uzatmamıştı.Boşta kalan elimi saçıma götürüp bozulmamış gibi yaptım."Yeni geldin galiba" diye konuyu açtım ama kızın "evet" demesiyle konu kapanmıştı."Neden moralin bozuk yani sabahtan beri ne konuşuyosun ne de gülüyosun"dediğim de "sanane ya" diyip yanımdan uzaklaştı."Ulan ben de Keremsem çözücem kızım seni"diyip ben de sınıfa çıktım.
#Başak'ın Ağzından#
Annemin babamla boşanması yüzünden ben babamla Eskişehir de kalıyordum.Ta ki babam cadolozun biriyle evlenene kadar.Kadına daha fazla dayanamayıp annemin yanına yani buraya geldim.Bu okulda ilk günüm berbattı.Tabi Kerem' i saymazsak.Beni çocuğa çeken birşey vardı ama ne? Kumral teni uzun saçları ve yeşil gözleriyle çocuk hadisenin "gel bana bana geel" demesi gibiydi.Onunla konuşmak isterdim aslında ama Eskişehir de yaşadığım bazı olaylar erkeklere olan güvenimi sarsmıştı.Ama Kerem farklı ya hem de çok farklı.Yani nasıl desem hani ağzı kapalı bi kutu düşünün.Onu açmak için her yolu denersiniz ama olmaz ya.Aslında gerekli olan bi anahtardır.O anahtarı bulunca o kutu açılır sen de için de ne olduğunu görürsün.Hahh bende Kerem'in anahtarı bulucam.Bir şeyler saklıyo ama ne?
# Arkadaşlar bu benim ilk kitabım.Yani bazı yerlerinde eksiklik olabilir kusura bakmayın.İyi okumalar...
