Akşama doğru masa başına geçip mektubu yazmaya başladım.
"Sen,
Dünyama dahil olup beni yerle bir eden sen, sen sevgili.Rüzgarın saçlarına eşlik ettiği bir zaman da tanışmıştım seninle hatırlıyor musun?O zaman dalgalarında boğulduğum deniz mavisi gözlerine aşık olmuştum.Onları sevdim ilk.Aşkı onlarda tattım hissettim.Sonra tanıdım seni, gülüşünü ve hiç unutamadığım o gamzelerini.Beni geç sevgili.Ben sen olmuşum sen ise ben.Seni bu satırlarda yaşatmaya karar verdim.Yaşattıklarımın arasına hoşgeldin.Sen varya sevgili gözümde kalan iki damla yaşta, gece uyumadan önce ettiğim dua da, kitap okuduğum zaman satırlarda, müzik dinlerken her bir nakaratta aklımdasın.Aşık oldum sana, bu çocuk sana deli gibi aşık.İt gibi.Anlatamam ki seni sığdıramam bu kağıda.Yani elimden gelse saklamaz mıyım seni göğsümün içinde şöyle sol tarafa doğru.Kimse farketmeden seni tanımadan.Bazen çok yoruyon be sevgili.Şu satırları yazarken bile hıçkırıklara boğuluyorum nefes nefese kalıyorum anlıyor musun? Yutkunamıyorum.Boğazıma bir yumruk gibi oturan birşey var.Nefes almamı engelleyen birşey.Bi acı var göğsümde tarif edemediğim.Hissedip bir şey diyemediğim.Şimdi senden çok küçük birşey istiyorum.Bir gün olurda ayrılmamız gerekirse yani olmaz da olursa işte o zaman beni sakın bırakma.Kaldıramam senin yokluğunu.Ben her bir sigara dumanın da seni içime çektiğimi hissediyorsam sen de her nefes aldığında böyle hissedeceksin.Söz ver sevgili...
Bana söz ver ki seni baharlar bitene kadar seveyim.Yılmayayım aşkından.Ben varya ağladığında her bir göz yaşının yanaklarında ki çukurlara düşmesini sevdim.Kirpik sayına kadar ezbere biliyorum gözlerini.Şimdi sana ürkekçe sesleniyorum 'Sakın Bırakma Beni'
Haa bu arada son veriyorum satırlarıma dediğim gibi sakın unutma beni....."
Mektubu bitirip yatağa uzandım.Acaba birinci olabilir miyim? Neyse bakacağız artık....
