Çaresizim

91 10 7
                                    

Hayatta her şey istediğimiz gibi olmuyor. Bazen ne istiyoruz ne buluyoruz. Siz hiç çaresiz kaldınız mı?Ben kaldim ve yazdiklarimin hic biri kurmaca bir metin degil hepsini yasadim hatta daha fazlasini yasadim. Anlatmasi zor fakat ben aklimda kaldigi kadariyla anlatmaya calisacagim

Çok ses geliyordu ve uyandim. Belliydi bu ses misafirlere aitti. Acaba kim gelmisti? Merak ettim ve kalktım gelenler amcamlardı çok sevindim çunku amcamı cok severdim. Sarıldım amcama o da bana sarıldı. Sonra mutfaga gittim annem kahvalti hazirliyordu. Annemin yanagindan optum. Islaktı yanakları ağlıyordu daha ne olduğunu soramadan birden sarıldı bana sımsıkı sarıldı , saclarimi oksadi ,egildim göz yaşlarini sildim öptüm yanağından. İçim bir garip oldu dayanamadım annemi öyle görünce ve bende ağlamaya başladım. Sonra babam geldi yanımıza annemle bana baktı ve anneme kızdı " hemen söyledin mi " dedi. Ben öylece bakıyordum etrafa ,babam kucağına aldı ve beni iceriye götürdü. Anneme son bi kez daha baktım hala ağlıyordu dayanamiyordum.
Amcam geldi oturdu yanima sonra " bugun neler yapicaksin bakalim kuzucuk " dedi. "Bugun İsmaille ağactan ev yapicaz aslinda benim hemen gitmem lazim " dedim. Gitmek icin indim kucagindan kapıya dogru koştum. Babam kolumdan tuttu ve " bugun disariya cikmiyorsun annenin yanina git bakalim ne yapiyor "dedi. Koşa koşa giderdim ama gidemedim. Korkuyordum hala ağliyor muydu acaba göz ucuyla kapidan baktim ve hala agliyordu. 3 ay sonra kardeşim olacaktı. Acaba ona mi bir sey olmustu. Artik dahada korkmaya basladim. Yavasca yanina gittim "annee" diye bağirdim birden bana bakti goz yaslarini sildim kucagina oturttu beni. Susuyorduk ikimizde. Sonra farkina vardim annem benim esyalarimi topluyordu. Anneme baktim bana bir sey soylemesi lazimdi ama sustu. " Ne oluyor anne , bir yere mi gidiyoruz" dedim. Annem bana baktı hali cok perisandi. "Biz değil kızım sen gidiyorsun " dedi. Anlayamadim. Durdum biraz. "Nereye gidiyorum anne soyle nereye " dedim. Annem kucagina aldi beni " biliyorsun kizim artik okula gitmen gerek ve burada okul yok amcamların da çocugu olmadiği icin onlar seni yanina almak istiyor artik onlarla kalip orada okula gideceksin " dedi. Bana guzel bir habermis gibi söylüyordu ama kendide hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Ben hala olaylarin şokuyla öylece duruyordum. Sarildim anneme biliyordum gitmekten başka çarem yoktu. Cunku burada herkes ya köyümüze cok uzakta bir yerde yatili yurtta kaliyor yada akrabalarının yanında kalıyordu. Ve benim de baska carem yoktu. Aglamaya basladim. Annem yanagimdan optu ve birlikte ağliyorduk.

İste gidiyorum ve baska carem yok. Agliyorum bagiriyorum. Babam sarildi bana " aglama kizim sen okuyup adam olucaksin " dedi. Ben sarılamadım. Annem geldi sarıldı. Yuregim paramparca oldu. Annem sarıldıginda, annemin karnindaki kucuk kardesim , dogumunu bile goremeyecegim kardesim sariliyormus gibi geldi. Ve ben annemede sarilamadim. Amcam arabanin kapagini acti hadi iceriye gel dedi. Birden bagirdim " hayir gitmem , ben annemi babami birakmam diyerek babamin boynuna atlayip sımsıkı sarıldım okula gitmek istemiyorum , herkesin annesi babasi goturur okula cocuklarini ben sizi istemiyorum sizden nefret ediyorum. Gitmem lazim benim İsmail bekliyo beni yanina gitmeliyim aksam soz verdim birakin beni " diye bagirdim. Babam kolumdan tuttu ve zorla iceriye koydu beni. Bagiriyordum annem agliyodu ve ben annemle babamin gozunun icine baka baka bagiriyordum , ellerimi arabanin camina vuruyordum tekme atiyordum ama bir faydasi yoktu. Babam ile annem aglayarak el salladilar bana. Ben sallayamadim. Hala agliyordum icim disima cikmisti. Gozlerim kizardi basim agriyordu geri donmek istiyordum. Yollar yabanciydi bana. Yollar bile agliyordu benim icin. Arabanin arka camina yapistim ve geride biraktiklarima agliyordum, yol ilerledikce ! İste burada ismaille top oynuyorduk, iste bu agacin altinda salincak kurup sallanmistik, iste şu çesmenin altinda su savaşi yapmistik...Ben gidiyorum diye sarilamadim bile ona. Aksam soz vermistim ona. Yanina gitmeye vaktim olsa bile sarilamazdim , sarilsam bile birakamazdim ama biraktim ! Annemi babami oyuncaklarimi arkadasimi herseyimi biraktim... Yol cok uzundu bitmesinide istemiyordum. Amcam ile yengem arada soru soruyolardi bana cevap vermiyordum. Agliyor ve geride biraktiklarimi dusunuyordum. Acaba İsmail gittigimi ogrenince ne yapti? Annem ne yapiyor ? Babam ne yapiyor? Kuzularim, kopegim, tavuklarim ne yapiyor? Ve beni neler bekliyor?

Yapraksız ÇiceklerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin