Herkes gidince biz bize kaldik ben ve arkadaslarim. Ve birde ogretmenim. Erkek olmasina sevindim eger bayan bir ogretmen olsaydi annem ile yarim kalan kalbimi ogretmenimle doldurmaya calisir benimle degilde baska bir cocukla ilgilendigini gorsem uzulurdum. " Herkes otursun bakalim dedi. Kararsizdim. Bir yanim o kizin yanina oturmak istiyordu. Adi "Damla". Cantasina dokunmak kalemlerine dokunmak saclarin ne kadar da guzel orulmus demek istiyordum. Eger onun yanina otutursam hayal ettiklerime sahil olamasamdan hayal ettiklerimin yaninda olucaktim. Soguk bir gunde ekmek almaya parasi yetmeyen cocugun camdan ekmeklere bakmasi gibi... Bir yandan da bahcede aglayan cocugum yanina oturup onu teslli etmek hic degilse yaninda kendimi daha guclu hissetmek istiyordum. Biraz dusundum. Aglayan arkadasimin yanina oturmaya gitmek uzereyken birden yanima Damla oturdu. Gulumsedi bana. Bende ona gulumsedim.
Arkadaslarimin isierini tek tek ogrendim. Herkes zilin calmasini ve disariya cikmayi beklerken ben Damlanin cikmasini sinifta tek kalip kalemlerine esyalarina dokunmak istiyordum.
Zil caldi Damla cikti gitti. Ben esyalarina dokunamadim. Bende ciktim bahceye. Bahcede bir suru insan vardi. Karsidaki agacin altina oturdum. Annemin gelmesini beklemeye basladim. Biliyordum gelmeyecekti.Ama olsun gelmesini bile hayal etmek guzeldi.
Aglamaya basladim. Goz yasim dustu elimin ustune. Elimin ustune dusen gozyasimi silmek icin icin atilacaktim ki biri elimden tuttu.
- Neden ağlıyorsun?
-Hiiic
- Sen de benim gibi anneni mi özledin ?
- Evet cok ozledim
- Annen siniftan cikmadan once son bi kez daha sarilsaydin ozlemezdin ? Sahi neden sarilmadin?
- O BENİM ANNEM DEGİL.diyemedim.
- Unutmusum.
- Olsun uzulme eve gidince sarilirsin sende
- EVET EVE GİDİNCE SARİLİRİM. SIMSIKI SARILIRIM.
