Y.A.S.A.K

~[ Bu kocaman bir aptallık ]~

Bu kadın öylece Hayatıma giremezdi bu benim hayatımdı annemin yerini alması imkansızdı tanrım bunları düşünmek beni o kadar yoruyordu ki daha yarım saat önce tanıştığım lanet olası o dişi kemirgen yüzünden bütün düşüncelerimin sabah ki huzurun yerini koca bir nefret krizine bırakmasına neden olmuştu.  

Babamın sesiyle irkildim 'hadi şu okul mevzunu çözelim daha sonra bunları detaylı olarak konuşma fırsatı bulacağız zaten'

Sadece yarım saat önce bu ses beni Mutlu ederken artık oldukça Sinir bozucu geliyordu

Eğer konuşursam her şey daha içinden çıkışmaz bir hal alıcaktı 'konuşsalar hiç bir şey değişmeyecek dedim o kadın annemin yerini asla alamaz ' demekle yetindim
 
Oldukça sert bir şekilde kapıyı çarpıp çıktım kardeşim arabanın arka koltuğunda elindeki aynasına bakarak kaşlarıyla uğraşıyordu Nasıl bu kadar umursamaz olabiliyordu onu hala çözemiyorum şu anda onula uğraşacak durumda değildim kafam oldukça karman çormandı
'Hey yarın sabaha kadar sizi burada bekleyemem' diye seslendi camdan beni görür görmez.
'Tanrım bu kız benim kızım mı? Gerçekten' diye seslendiğini duydum babamın
Umursamadan şöförün kapıyı açmasıyla arabaya kendimi atmam bir olmuştu . Babam arabanın ön kısımına oturduktan sonra asıl kabusuma doğru yola koyulduk
Yol boyunca arabadan çıt çıkmamıştı yol  bitmek bilmiyordu adeta 
Okul ah bu şey nerden çıkmıştı burası onun okuluydu kızlar ve erkekler. aslında sözde kırmızı yanaklı bakire kızlar ve baba parasıyla yaşayan zübbe
Sözde beyefendilerle doluydu.
tanrım evet yapıyordum sinirimi hiç tanımadığım insanlara kusuyordum.
'Evet geldik 'Dedi babam  şöför sakince kardeşimin kapısını açıp kenarı çekilmişti babamda büyük bir nezaketle benim kapıma yönelmişti ama buna izin vermedim kapıyı açıp kendim indim arabadan
Benim için ufak onun için büyük bir nezaketsizlikti ...