PrincePOV
I was walking at the park when i saw a girl.
A girl that i love for my entire freakin life.
I still remember the day.
Nung unang araw na tinulungan niya ako sa mga gustong mambully saken.
flashback
Naglalakad ako ngayon sa park ng makita ko yung mga kapitbahay namin.
"Hi! pwedeng sumali?"
Bigla akong tinulak ni John.
"waaah! mataba ka mataba kaaa"
"Di ka pwede sumali samin! bawal ang malaki sa grupo! hahaha!"
"hahaha tama! di mo kayang maglaro ng mabilis! dahil matabaka! hahaha"
Akmang sisipain niya ako ng biglang may nagsalita salikod ko.
"Try to kick him. And i promise i will destroy your face with my own hands."
Bigla akong nangilabot nung narinig ko siya. Bat ang lamig? mumu bato?! huhu
Nasindak ata tung apat kaya tumakbo sila.
Nilingon ko yung nagsalita.
"oy bata!" pero hindi siya lumingon. Bingi bato? meh T.T
"Oy bata!" di parin siya lumingon. Kaya binato ko siya. Pero di ko inaasahan yung ginawa niya.
"Araay! ang sakeet! huhu"
Eh sinipa niya yung binato ko. Ayun sakin bumalik huhu
"Tumayo ka jan. Iyaking bata. tsk"
Tumayo naman ako.
"Salamat ah! friends na tayo!"
"Tsk" bat ba ayaw niya magsalita? pipi ba siya? pero nakapagsalita nmn siya kanina ah! -.-
"Alam ko yang iniisip mo. Di ako pipi -.-" meh Mangkukulam?!
"Di nga rin ako mangkukulam"
Waaaah! multo!!!!!
"Bahala ka nga jan. tsk" at umalis siya.
"Oy! intay!" habol ko sa kanya.
"oh eto." Binigay ko yung bracelet ko sa kanya.
"Friends?"
alok ko sa kanya
"Ano pa bang magagawa ko? Friends."
"Diamond! Hali kana! uuwi na tayo."
"Oh alis nko."
Di ko narinig yung pangalan niya.
"Ah an-"
"Bye!"
Flashbacks end*
Minahal ko siya kahit bawal. At mamahin ko siya hanggang sa huling oras na natitira sakin.
Mukhang napansin niya atang may naka tingin sa kanya.
Mabilis akong nagtago sa likod ng puno.
Nakita ko siyang lingon ng lingon.
Then i saw a man.
Bigla namang nandilim ang paningin ko nung nakita ko siyang niyakap ng lalaki, pero alam kong wala akong karapatan. Dahil minahal ko siya pero iniwan ko rin siya basta-basta.
Then i feel broken, alone and empty.
Akmang aalis nko but i feel someone who throw a niddle.
A poison.
Then i felt paralyzed.
Blackout *
I woke up because i feel something in my face. A dagger.
"You're awake now" Mala demonyong ngisi ang binigay niya sakin.
"George Hunter" Sabay ngisi ko sa kanya.
"No other than my dear."
I want kill him right know. But i can"t feel my body. Fck! what's happening?!
"Can't move?" sabay tawa ng demonyo.
"I swear i will kill you with my own fcking hands George! Pray to all saints because i will hunt you, your family even your mafia down!" Matigas pero cold kong sabi sa kanya. Tama lang para kilabutan siya.
"Y-you can"t do it prince. Because this is your last hour in this cruel world!"
He put his gun on my
forehead and i know anytime he will
pull the trigger.
No! Hindi pa ako pwedeng mamatay! di ko pa nasasabi
sa kanyang mahal ko siya! fck!
Where's my fcking watch?! I need to call back up! But i can't fcking move!
"Ready to die Mr.Prince Constancio?" Napapikit nalang ako dahil alam kong di nko sisikatan ng araw.
"Master!" Narinig kong may sumigaw.
"Fck?! why?!" Tinutok niya ang baril dun sa lalake. Natakot naman bigla yung lalaki.
"A-ah m-master! may nakapasok po! kailangan napo nating umalis!"
"Kahit kailan pahamak yang mga kasamahan mo. But sad to say na, kakalat ang poison sa katawan moat dahan-dahan kang papatayin nito. haha!" Sigaw niya.
"Ciao my dear. Say hi to hell!" Sabay alis niya. Fck nanghihina nayung katawan ko.
Di na kinaya ng katawan ko. I feel heavy. Urgh! Pero bago ako kainin ng dilim. Naramdaman kong may bumuhat sakin. I know this scent! Fck! i can't open my eyes! But promise! this smell is very familliar!
"I thought you're that strong enough. But i was wrong. Tsk." D-diamond?
Blackout*
-sira kasi ang davaolight kaya blackout ng blackout parati xD lol .
Comment/vote please!
