Bölüm 23

57 8 0
                                    

Masal bir haftadır komada. İlerleme kaydedeceğine dahada kötüleşiyor durum. Hergeçen saniye umutlarımız bitiyor. Melek teyze de bitmiş durumda. Hatta Masaldan bir farkı kalmadı. Masal yoğun bakımda ölüyor Melek teyze yoğun bakımın kapısının önünde.

Ölüm.... İnsan oğlunun şu hayatta çözüm bulamadığı, çözüm bulamayacağı tek şey. Kaçış yok. Teknolojiler geliştir. Hastalıklar için en mükemmel ilaçları yap.
Topraktan yaratıldın ve sonunda yeniden toprağa gideceksin. Bu bir döngü. Birilerinin doğması için birileri ölmeli.

Şu an isyan etsem. Sadece 1 sene için mi onu bana verdin diyip küfürler savursam. Meyhaneye gidip içip içip sarhoş olsam. Kime ne faydam olcak. Bırakın birine faydam olmasını kendime olmayacak.

İçimdeki vicdan azabı öldürüyor beni. İçimden bir ses senin yüzünden diyip duruyor. Sahi gerçekten benim yüzümden mi? Ben o itle kavga etmesem bugün Masalım burada olmayacak mıydı? İyide ben onun için kavga etmemişmiydim o adamla. Ona zarar vermek istediği için yapışmamışmıydım yakasına. Onu korumak isterken mi ölüme sürükledim onu.
Ben ki onun gözündeki kirpikleri ezbere bilip onları bile tek tek severken şuan yaşadığım duruma bak.

Ben bunları düşünürken Melek Teyze geldi yanıma. O günden beri yüzüme bile bakmıyordu oysa. 1 haftada 100 yaş birden yaşlanmıştı kadıncağız.
-Oğlum senden birsey istesem yapar mısın?.

Sesinden belliydi yorgunluğu tükenmişliği.

+Tabi Melek Teyze söyle. Birşeye mi ihtiyacın var hemen gidip getiriyim.
-Evet oğlum.
Bana Ege'yi bul ve getir Rüzgar.

Aşk Bir Masaldı...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin