Aşk Bir Masaldı...

Bölüm 38

Benim gidişimin ardından tecavüze uğramıştı Ayça. Ve bu tecavüzdende hamile kalmıştı. Ailesi çok tutucu bir aileydi bunu öğrenir öğrenmez namus davasına öldürürlerdi Ayçayı.
Rüzgar Ayçanın bu durumunu öğrenince sahip çıkmıştı ona. Benim koca yürekli sevgilim bir kadının daha hayatını kurtarmıştı adeta. Anlaşmalı bir evlilikti evlilikleri karı koca hayatları yoktu. Ve tam bir yıl sonrada bir yalan uydurup boşanacaklardı. Peki neden adı Efe diye sormak istedim Rùzgara ama suan bu sorunun hiç bir mantığı yoktu hiç sırası değildi. Kocaman sarıldım Ayçaya yaralarını sarmak onu iyileştirmek istercesine sarıldım.

Artık anlatma sırası bendeydi zira bir anda bırakıp gittiğim insanların en azından buna hakkı vardı.
Herşeyi sırasıyla anlattım. Adımı değiştirişimi, nerelerde kimlerle yaşadığımı okuduğum üniversiteyi. Suan öğretmenlik yaptığım okulu herşeyi ama herşeyi en ince ayrıntısıyla aktardım onlara.
Hem çok kızmak istiyor hemde yüreklerine basmak istercesine özlem duyuyorlardı belliydi.

Ilk affeden annem oldu tabi. Anne yüreği daha fazla dayanamadan sarıp sarmaladı yavrusunu. Geçen senelerin acısını çıkarırcasına sıkı sıkı sardı beni kollarıyla. Kokusunu ne çok özlemişim meğer. ..
Saatlerce öyle kaldık annemle bu sürede Rüzgar uzun uzun düşündü.
Ve ardından anneme dönerek.
-Melek annem izin verirsen artık benimde yüreğimin yangını sönsün. Rüzgar Masalına kavuşsun...

Annem istemeyerekte olsa bıraktı beni kollarının arasından.
Rüzgar beni alıp eski odama götürdü.
Ve ben odadaki şeyleri görünce ağlamaktan alıkoyamadim kendimi.
5 yıl boyunca hergün benim en sevdiğim çikolatadan alınmış her ay bana bir mektup yazılmış ve en son giydiğim giysiler büyük bir titizlikle korunmuştu hatta yaraları saran sargı bezlerim bile. 5 yıl boyunca ben varmışcasına korunmuştu bu oda.
Rüzgarla yatağıma uzandık o hemen kollarının arasına almıştı beni. Nefeslerimiz tenlerimize değiyordu. Kalp atışlarımın duyulduğuna emindim.
İkimizde birbirimize söz vermişcesine çıt çıkarmıyor gözlerimizi birbirimize kenetlemiş òylece bakıyorduk.
Yarım saat geçmişti ki beni tam kalbinin üzerine yatırdı.
-Sen yokken tam burası çok acıdı Masal. Sana yalvarırım ona yeniden hayat ver...

Sesimi çıkarmadım. Kokusunu içime çeke çeke kalp atışlarını dinleye dinleye yıllardır uzak olduğum huzurlu uykuya bıraktım kendimi.