Hoofdstuk 3

165 5 0
                                    

Ik word wakker in een lichte kamer, oh ja ik was gisteren de gordijnen vergeten dicht te doen. Ik wil opstaan maar merk dan pas dat er 2 sterke armen rond mij liggen en dat belemmeren. Een gelukzalig gevoel overspoeld me, maar dat gevoel word al snel weggedrukt door een naar gevoel. Ik denk terug aan gisteren, nog een week... Ik probeer rustig los te komen van Adam zonder dat hij wakker word, wat na eventjes worstelen ook blijkt te lukken, hij ligt nog steeds in dezelfde houding met zijn ogen dicht.

Beneden begin ik met broodjes afbakken, appelsienen persen, een eitje maken, ik zou er voor zorgen dat hij niets te kort komt. Ik wil dat hij weet dat wij bij elkaar horen, en dat wij perfect zijn voor elkaar, zodat hij in Engeland niet de drang heeft om andere meisjes te gaan opzoeken.

Als ik klaar ben leg ik alles op een grote plateau en loop ermee naar boven. Ik doe de slaapkamerdeur zachtjes open, wat niet gemakkelijk is met een dienblad in je hand, en loop naar binnen. Adam ligt nog steeds in de zelfde positie als daarstraks en aan zijn ademhaling te zien slaapt hij nog steeds. Ik zet het dienblad op mijn nachtkastje en kruip tegen hem aan. Ik begin hem kusjes te geven in zijn nek en ga zo verder op zijn rug. Dan pak ik hem vast en begin een beetje met zijn tepels te spelen. En dan draait Adam zich lachend om 'dat kietelt!' Ik moet lachen om zijn reactie 'Goeiemorgend baby, ik heb ontbijt gemaakt voor je' zeg ik en ik neem het dienblad van het nachtkastje en zet het op bed. 'Oh Eef dankjewel! Da had je echt ni moeten doen!' maar toch schenkt hij mij een dankbare glimlach.

Als het ontbijt op is gaat Adam zich aankleden en ik ga terug naar beneden om alle troep op te ruimen. Als ik daar aangekomen ben zie ik dat heel de keuken er terug netjes bij ligt. Ik kijk even rond maar zie niemand. Ik zet het dienblad op het aanrecht en begin alles in de vaatwasser te zetten. Op dat moment komt mama binnen gewandeld uit de tuin 'Goeiemorgend Eva' zegt ze glimlachend 'Hoe vond Adam het ontbijt?' 'Super, heb jij dit allemaal opgeruimd?' vroeg ik een beetje in de war, 'Ja, ik dacht dat je dat een hoop tijd zou besparen die je beter met Adam kon doorbrengen' en ze zet een lieve glimlach op. 'Bedankt mam'

Niet veel later komt Adam de kamer binnen in zijn gewone kleren van gisteren en zijn haar terug in model. 'Zal ik helpen?' vroeg hij toen hij zag dat ik nog bezig was in de keuken. 'Nee hoor dit was het laatste' 'oh oke' zij Adam en hij kwam naar me toe voor een tedere kus.
'Wat zullen we doen vandaag?' vroeg Adam aan mij. 'Ik weet het niet, het is mooi weer misschien kunnen we gaan zwemmen in het openluchtzwembad?' 'Ja ik heb wel zin om te zwemmen!' zegt hij enthousiast. 'Maar ik heb geen zwembroek bij' zegt hij met een twijfelende blik. 'Dan fietsen we toch gewoon eerst eventjes naar jou thuis en daarna verder naar het zwembad?' 'Goei plan!' zegt hij en zijn glimlach word breder, hij is zo schattig!

Ik loop de trap op naar boven terwijl Adam eventjes beneden in de zetel wacht. Ik trek de lade open waar mijn bikini's in liggen. Ik neem de gene die het meeste bloot laat, een donkerblauwe met zilveren steentjes, ik wil namelijk dat Adam me aantrekkelijk vind, en ik ben best wel tevreden met mijn borsten, niet te groot, en niet te klein, naar mijn weten juist perfect. Ik neem een los geel kleedje en doe dat aan over mijn bikini.
Ik neem nog snel een tas waar ik een handdoek, zonnecrème en een boek insteek, en mijn zonnebril zet ik op mijn hoofd. Dan pas besef ik dat los haar veel te warm gaat zijn, ik doe mijn bruine krullen in een losse dot en loop dan tevreden naar beneden.

Adam heeft onze fietsen al buitengezet als ik beneden kom. Ik doe vlug mijn slippers aan en ga nog even naar de tuin om dag te zeggen tegen mama, maar ik zie haar nergens, ik kijk op de klok: kwart voor 1, om 1u moet ze beginnen werken, ze is vast al vertrokken. Ik loop terug naar buiten naar Adam die al klaarstaat aan zijn fiets. 'Kunnen we?' vraagt hij lachend. Ik knik, doe nog vlug de deur op slot en spring dan op mijn fiets.

Ik zat bij Adam in de zetel te wachten tot hij klaar was met zijn spullen te pakken. Ik nam mijn gsm en begon Facebook te checken. Na een paar minuten scrollen, en niets interessants gezien te hebben stak ik mijn gsm terug weg.

Nog geen minuut later stond Adam terug beneden helemaal klaar om te vertrekken, met zijn blauwe zwemshort en witte t-shirt zag hij er onweerstaanbaar uit. Adam was best een knappe jongen, kort bruin haar, een beetje gebruind felgroene ogen, en over zijn lichaam viel ook zeker niet te klagen, hij had geen super harde sixpack ofzo, maar je zag wel zo de beginnende lijntjes en dat vond ik juist goed.
'Eef?' ik schrok op uit mijn dagdromen 'euh wat?' vroeg ik. 'Jij zat ver met je gedachten' zei hij lachend 'waar dacht je aan?' 'Aan jou, en aan hoe aantrekkelijk je wel niet bent' zei ik met een knipoog. Adam lachte zijn perfect witte tanden bloot en kwam naar me toe. Hij pakte me vast en kustte me heftig op mij mond. Ik legde mijn armen rond zijn schouders en deed gretig mee. 'Zullen we nog heel eventjes naar boven gaan?' vroeg ik met een onschuldige blik. 'Nee Eva laten we maar vertrekken' zei hij en hij liet me los en wandelde richting de deur. Het voelde als een klap in mijn gezicht om telkens afgewezen te worden. Ach, hij bedoelt het vast niet zo. Ik liep achter hem naar buiten en we fietsten samen naar het zwembad.

We kozen een plaatsje in de volle zon, ik legde mijn handdoek op een ligstoel en zette mijn tas eronder. Adam volgde mijn voorbeeld, hij trok zijn t-shirt uit en ging op de stoel liggen. Ik trok mijn kleedje over mijn hoofd en Adam zijn mond viel bijna open. 'Wauw Eva, die binini staat je prachtig! Maar met zo'n lichaam sta je met alles' zegt hij met knipoog. Ik begon een beetje onschuldig te lachen 'Dankje' zei ik. Ik ging op de ligstoel liggen en boog naar Adam om hem een kus te geven.

Een jongen die voorbij liep knipoogde naar mij, ik negeerde hem en las verder in mijn boek. 'Heeft hij nu net..' zei Adam verontwaardigend en hij stond recht om achter de jongen aan te gaan maar ik hield hem tegen. 'Het maakt niet uit liefje, het stelde niks voor en ik ga er ook niet op in' ik zag de twijfel in zijn ogen maar hij ging toch terug zitten.

'Zullen we gaan zwemmen?' vroeg ik. Na zo'n uur in de zon te liggen had ik het toch wel wat te warm gekregen. 'Is goed' hij stond op en pakte men hand vast om me uiteindelijk mee het water in te trekken. Het frisse water deed deugd, toen ik terug boven kwam gooide ik mijn armen rond Adam zijn nek en kuste hem. Hij pakte me vast bij mijn heupen en smeet mij zeker een meter verder het water in. Als ik terug boven kwam keek ik recht in een gezicht met een glimlach van oor tot oor. Maar ik kon er ook wel om lachen.

Ik hoorde gefluit van achter mij, ik draaide om om te kijken of het op mij bedoeld was en ja hoor, een groepje jongens van ongeveer mijn leeftijd schat ik, stonden naar mij te wijzen en te knipogen. 'Hey schoonheid!' riep eentje waarop een andere direct antwoordde 'doe geen moeite boy, je ziet toch dat ze een vriendje heeft' Ergens genoot ik wel van de aandacht, maar ik wist dat het fout was. Voor ik het wist stond Adam bij het groepje jongens 'ja ze heeft inderdaad een vriendje en met die jongen hebt ge liever geen ruzie, dus als ik jullie was zou ik maar ophoepelen!' Adam zijn gezicht stond op ontploffen, ik had hem bijna nog nooit zo kwaad gezien. Ik zag dat de jongens hem uitdaagde, ik hoorde niet percies wat ze zeiden maar het was genoeg voor Adam om eentje een harde klap te verkopen. De jongen greep naar zijn hoofd en trok een pijnlijk gezicht. Dit kon ik niet laten gebeuren, ik zwom naar ze toe en trok aan Adam zijn arm 'kom laat ze doen, ze hebben gewoon wat last van hun hormonen' 'dan moeten ze hun hormonen niet op jou uiten want jij bent namelijk al bezet en dat wil ik ze duidelijk maken!' 'Ze weten het nu wel liefje, kom maak er u niet druk in we gaan gewoon terug naar onze stoelen. Ik zag Adam bedenkelijk kijken en ik trok nog een keer aan zijn arm om hem over de streep te trekken hij gaf de jongens nog een blik vol afschuw en volgde me dan naar onze stoelen.

Ik ging terug op mijn stoel liggen en Adam deed hetzelfde, ik begon na te denken, ik genoot van de aandacht, wilt dat zeggen dat... ik niet meer genoeg van Adam houd? Nee, ik houd zielsveel van hem, het is gewoon normaal als meisje dat je het leuk vind om bevestiging te krijgen van jongens. Toch?

LustWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu