Lust

Hoofdstuk 9

Mijn gedachten dwalen af van de docent die een oersaaie uitleg geeft over een of ander organisme. Ik denk aan het berichtje:

"Ik had geen tijd om op te nemen, ik bel je morgen x"

Ik denk dat er iets is, ik ken hem al lang genoeg om te weten dat zo'n berichtje niet normaal is, ik heb er nog een tijdje over liggen piekeren maar ben dan uiteindelijk toch in slaap gesukkeld.

Ik kijk eventjes rond, de jongen van gisteren zit er weer, op dezelfde rij als ik, net als gisteren. Ik probeer mij terug te focussen op de uitleg van de docent maar het lukt niet, en daarbij zie ik uit mijn ooghoek dat de jongen naar mij kijkt. Ik voel zijn ogen branden op mijn gezicht. Ik draai mijn gezicht in zijn richting en onze blikken kruisen elkaar. Hij glimlacht vriendelijk. Ik geef hem een flauw lachje terug en kijk dan weer recht voor me uit.

Eindelijk is deze les afgelopen, ik loop naar buiten en wandel rustig naar de lounge aangezien ik nu een halfuur geen les heb.

Er komt een meisje naast me lopen. "Hey, ik ben Emma" zegt ze vrolijk. Het is de eerste keer dat iemand werkelijk tegen mij praat sinds ik op deze campus ben. "Oh hey, ik ben Eva' zeg ik op een vriendelijke toon. "Jij bent nieuw hier toch?" Ik knik. "Ja, jij ook?" vraag ik haar. "Nee ik dubbel mijn eerste jaar." Ik kan de teleurstelling horen in haar stem. "Oh" zeg ik.
"Heb jij ook vrij nu?" Ik knik. "Laten we samen naar buiten gaan, het is best mooi weer" zegt ze opgewekt. "Is goed" zeg ik lachend.

"Je kent Liam blijkbaar al?" zegt ze als we ons op het gras in de zon gezet hebben, en ze geeft me een knipoog. Ik denk even na, Liam? Wie in godsnaam is Liam? "Euhm, nee niet echt denkik" "Oh dus jij laat je zomaar aanstaren door mensen die je niet kent" vraagt ze. Ik zie de ondeugende blik in haar ogen. Dan snap ik het natuurlijk, de knappe jongen van het restaurantje die nu toevallig bij mij in de les zit heet Liam. "Je bloost" zegt ze nog steeds ondeugend. "Oh euhm, staart hij naar me?" "Ja-aa, hij ziet je duidelijk zitten hoor" zegt ze met een knipoog. Ik voel mijn wangen nog roder worden. "Je bloost weer" zegt ze. Ik glimlach maar gewoon.

We kletsen nog een beetje tot ik naar mijn volgende les moet. Ik kan het best wel goed vinden met Emma, ik ben er zeker van dat we goede vriendinnen kunnen worden. We wisselen nummers uit en dan begin ik aan mijn zoektocht naar de aula waar mijn les over 5 minuten begint.

Ik wandel de campus uit, pff het was een lange dag vandaag. Ik kijk op mijn horloge, over 5 minuten vertrekt mijn trein. 'Shit' denk ik in mijzelf, 'die wil ik echt niet missen' ik versnel mijn pas en wandel zo snel ik kan naar het station.

Na 3 mensen bijna omver gelopen te hebben heb ik toch nog juist op tijd mijn trein gehaald. Ik neem mijn gsm en open het gesprek met Adam, ik lees zijn berichtje nog eens en beslis dan zelf inititatief te nemen.

'Kunnen we straks Skypen? X'

Ik steek mijn gsm weer weg en en leg mijn hoofd tegen de zijkant van de trein, het duurt niet lang voor ik bijna ingedommeld ben maar dan schrik ik terug op van mijn gsm die trilt in mijn broekzak, ik neem hem eruit en zie dat ik een berichtje heb van Adam.

'Ik heb het nogal druk met schoolwerk, ik bel je als ik tijd heb x'

Weeral zo'n vaag berichtje, ik kan er maar beter niet op hopen dat hij nog belt vandaag.

Ongeveer driekwartier later steek ik mijn sleutel in het sleutelgat, stap de gang in en gooi mijn tas en schoenen tegen de grond. Ik loop naar binnen en meteen word ik overdonderd door een heerlijke geur die vanuit de keuken komt. Dan pas besef ik dat ik eigenlijk echt sterf van de honger. 'Hoi mam' zeg ik als ik de keuken binnen kom. 'Hey liefje, hoe was je tweede schooldag? Het eten is bijna klaar hoor, we kunnen zo aan tafel'
Aan tafel vertel ik haar over hoe mijn dag geweest was en over Emma, het verhaal van Liam laat ik maar achterwegen.

Nadat alles in de vaatwasser steekt loop ik naar boven, ik heb nog steeds geen taken meegekregen dus dat valt goed mee. Ik pak mijn laptop en ga op mijn zitten. Ik log aan op skype, Adam is niet online, ik kijk naar het uur, 19u14, hij is meestal wel op skype rond dit uur. Achja, hij zei dat hij veel werk had dus hij is vast voor school bezig. Ik scroll een beetje door mijn Facebook tijdlijn maar merk niets interessant op.

Na een tijdje krijg ik een melding op mijn scherm 'Adam is online' ik klik erop en meteen opent skype zich, er staat nu inderdaad een groen bolletje achter zijn naam. Ik klik op videogesprek, het gaat een paar keer over maar dan springt het kadertje weg. Vreemd.. Ik probeer opnieuw maar weer hetzelfde tafereel. Ik blijf proberen, ik wil echt weten wat er scheelt. Na de 11de keer ongeveer neemt hij dan toch op.
'Hey Eef' zegt hij en hij probeert te glimlachen. 'Wat was je aan het doen waardoor je zo laat pas op nam?' 'Ik was bezig met een taak voor school, maar nu is alles klaar' zegt hij. Ik hoor gestommel op de achtergrond. 'Wat is dat?' vraag ik. 'Oh niks hoor, mijn medekotstudenten kunnen soms een beetje luidruchtig zijn' hij glimlacht een beetje. 'Hoe was je eerste schooldag gisteren?' verandert hij meteen van onderwerp. 'Wel goed' zeg ik. Ik vertel hem over de campus, de docenten, de lessen en ook over Emma. 'Hoe gaat het bij jou?' vraag ik dan op mijn beurt aan hem. 'Ook goed, er zitten echt veel chille kerels op die campus en mijn kotgenoten zijn ook echt awesome.' Ook hij vertelt een beetje over zijn campus en alles wat er bij hoort. Dan stopt hij en kijkt naar beneden. 'Wat is er?' vraag ik bezorgd. 'Ik moet je iets vertellen, toen ik zei dat ik in oktober een weekje zou kunnen langskomen wist ik nog niet dat ik zoveel schoolwerk ging hebben, dus ik vrees dat dat niet zal gaan.' Een teleurstellend gevoel overspoelt me, ik had er zo hard naar uitgekeken, ik had hem nu al bijna 3 maand niet meer gezien en ik miste hem echt enorm! 'Ben je boos?' Klinkt het van de andere kant. 'Nee, nee wel teleurgesteld, ik mis je' 'Ik mis jou ook Eef, maar het kan echt niet anders' 'Oke' zeg ik met een droevige ondertoon. 'Maar nu moet ik gaan, ik bel je morgen nog wel, ik zie je graag' 'Oke, das goed, ik zie jou ook graag.' Er hangt nog even een stilte tussen ons in en dan sluit het skypegesprek.