toverspreuk

2

Toen ik bij het lokaal van meneer Destiny aankwam klopte ik op de deur. 'BINNEEEEEN' hoorde ik hem schreeuwen. Toen ik binnen liep zei hij:'Ha Violet ik was net naar je opzoek.'' o is dat zo waarom dan?' vroeg ik. 'Violet ik moet het ergens met je over hebben, ga maar even zitten.'ik schoof de stoel iets van het bureau en ging er op zitten. 'het gaat over of je hier wel op je plaats bent.'begon meneer Destiny weer. 'Je zult naar een andere school moeten, een aangepaste school voor speciale kinderen.' 'Maar, waarom ik haal goeie cijfers heb nooit gespijbeld ben altijd op tijd. Ja nou oke ik heb me een keer verslapen, wat is er dan zo verschrikkelijk mis met me dat ik naar een aangepaste school moet voor speciale kinderen?' De directeur, meneer Destiny ademde een keer diep in en uit en zei toen: 'Het is misschien maar voor tijdelijk, ze gaan onderzoeken met je doen of je wel helemaal normaal bent.' Ik stond op smeet de stoel aan de kant en liep de deur uit.

Wat denkt hij wel niet een speciale school?'Niet helemaal normaal goh wat dennken ze wel niet?' Het is "misschien" maar voor tijdelijk dus ik kan ook helemaal nooit meer terugkomen. Wat gaat er nu met mijn leven gebeuren ik kan hierna toch niet zomaar weer terug gaan. Wat zal iedereen wel niet over me zeggen. Violet?? Oja dat ene meisje dat naar een speciale school moet omdat ze niet helemaal spoort. Toen ik iets verder door de gang liep zag ik mijn vader lopen met een grote grimas op zijn gezicht. Ik liep er rustig naar toe gaf hem een omhelzing en barstte in tranen uit. 'O ze hebben het dus al verteld.' 'ja' snauwde ik. 'Het is beter voor je om er een tijdje tussenuit te gaan.'zei mijn vader. Toen ik dat hoorde zei ik tegen mijn vader: 'Wat weet jij daar nou van je bent er nooit!' Ik zag de tranen in mijn vaders ogen komen. O nee toch had ik hem zo gekwetst. Ik kon de druk niet langer verdragen en rende naar het meisjes toilet en sloot mezelf daarin op. Mijn vader was het gewoon met hun eens dat ik niet helemaal spoorde en dat ik een speciale school nodig heb. Er is toch helemaal niets mis met me. Ik weet niet hoelang ik daar heb zitten huilen maar naar een tijdje klopte er iemand op de deur. 'Deze is bezet!'snauwde ik. Er werd nog een keer geklopt. 'Ga weg!' . Maar het geklop bleef maar doorgaan. Uiteindelijk was ik het zat dat iemand me zo nodig moest pesten na wat ik vandaag al heb meegemaakt. Maar toen ik de deur open deed stond er niemand.
Ik begon te twijfelen of ik mezelf weer op zou sluiten in het toilet of een afleidingsmanoeuvre bedenken om er tussen uit te glippen. Het tweede koos ik. Maar eerst moest ik dan wel een plan daarvoor bedenken. Toen ik voorzichtig de deur op een kier zette om er doorheen te kijken, zag ik mijn vader een eindje verder op in de gang staan met mnr Destiny praten. Ik spitste mijn oren in de hoop er wat van mee te krijgen. Maar ze praatten te zacht en deden erg voorzichtig. Iets wat beter was als ik er dus niets van wist. Ik keek nog een keer voorzichtig de hoek om. Daar kon ik met geen mogelijkheid langskomen zelfs niet met een afleidingsmanoeuvre. Ik deed voorzichtig de deur weer dicht en ging naar binnen. Ik keek om me heen in de hoop een raampje of iets anders te vinden om me te verstoppen of door te ontsnappen. Ik hoorde de voetstappen van mijn vaders werkschoenen door de gang galmen. Het geluid werd steeds harder. En de voetstappen kwamen dichterbij. 'Violet?'. Nee het was de stem van mijn vader ze weten waar ik zit ik moet maken dat ik weg kom. De schoonmaak kast van de conciërge! Snel kroop ik er binnen. In de meisjes toiletten is een apart hokje met de schoonmaak artikelen van de conciërge. Misschien ook wel in de jongens wc maar daar ben ik uiteraard nog nooit naar binnen geweest. Eigenlijk heb ik daar ook niet over na gedacht. Dit is goed violet even je gedachten af van van het feit dat je naar een speciale school moet voor downie's. 'violet ik kom naar binnen hoor!' o nee daar is mijn vader weer. Ik ging snel achter een stapel dozen zitten in de hoop dat hij hier niet naar binnen gaat. De deur kraakte en ging open. Er scheen een straaltje licht naar binnen. 'hallo?' zei de stem van een tiener jongen. Oke er zitten hier genoeg jongens op school maar deze stem heb ik nog nooit eerder gehoord.'Violet?' een zwart gestalte stond in de deur opening hij kwam op me af lopen.' ggg ga wweg.' stotterde ik. 'Violet kom tevoorschijn!' dreigde de jongen. ' We moeten weg nu schiet op ik leg het later wel uit!'
'Nee, ik ken je niet eens waarom zou ik met je mee gaan!' vroeg ik. ' Violet niet nu ik leg het je later wel uit , daar hebben we nu geen tijd voor! Schiet op ze zijn naar je opzoek!' mompelde de jongen. Wie zouden "ze" zijn en waarom moesten ze mij hebben? Ik was namelijk niet van plan zomaar met een vreemde jongen er van door te gaan, wiens naam ik niet eens weet.