(Multi- Derya)
"Git başımda!" diye bağırdığımda yine ses çıkarmadı. Kimse olmadığından şüphelenmeye başlamıştım. Şizofrene mi dönüşüyordum. Yorganım açıldığında soğuk hava içeriye doldu.
"Ne kadar tembel bi kızsın!"
Dediğinde hemen arkamı dönüm. Gelen kişi Derya'ydı. Yataktan kalkıp boynuna sarılışım ışık hızından daha hızlıydı -tabiki sallıyorum nasıl ondan daha hızlı olabilirim ki- sarıldığımda kolumu acıtmıştım. Derya'yı bırakıp koluma baktım. Yeniden kanamaya başlamıştı.
"Kim yaptı bunu sana!"
"Boşver sen nasıl geldin. Burdamı kalacaksın?"
"Baban sabah annemi aradı. Buraya gelmem için ısrar etmiş. Ve artık aynı evde kalacağız" dediğinde dans etmeye başladı. Gülümseyip Derya'ya baktığımda Derya oynamayı bırakıp
"Kim yaptı bunu sana dedim Serra!"
Sinirlenmeye başlamıştı. Söyleyemezdim öğrenirse Derya'da Burak'a saldıracaktı. Burak tabi onada bana yaptıklarını yaptıracaktı.
"Yanlışlıkla bir arkadaşım kesti."
İnanmamıştı ama yinede üstelemedi. Dolabımın kenarında duran sargı bezini getirdi. Kolumu sardıktan sonra
"Okula gidelim. Öğleden sonraki dersleri kaçırmak istemem."
Formalarımı alıp giydikten sonra okula gittik. Okula girdiğimizde koridorda Derya kolumdan tutup geri çekti. Panayo doğru yaklaştı.
"Burda benim ismim yazıyor. Seninde ismin yazıyor."
"Yeni gelen kişilerin ismi burda yazıyormuş öyle söylediler."
Derya'yı müdürün odasına götürdükten sonra kapıda beklemeye başladım. Burak yanıma geldiğinde yüzüne bakmamaya özen gösterdim.
"Neden geldin şimdi?"
"Gelemem mi?"
Gelebilirdi ama ben varken gelemezdi. Hayatımda bu kadar utanmamıştım. İlk öpüşmemi bile onla yapmıstım. Aslında o kadar kötü değildi yani ilk öpüşmem özel olmadı ama yinede güzel... İç sesim artık sus derya odadan çıktı ve kolumdan tuttu.
"İşim bitti aynı sınıfta değiliz."
"Hangi sınıftasın?"
"11/F"
Burak hemen kafasını kaldırıp bize baktı.
"Benle aynı sınıftasın seni götüriyi istersen?"
"Ben götü..." daha cümlemi bitirmede Derya Burak'ın yanına gitti.
"Tabi"
Kızgın bakışlarımı Derya'ya çevirip içimden sövmeye başladım. Derya yanıma gelip
"Ne var çocuk yakışıklı"
"O benim!"
Burak konuşmalarımızı duymuş olmalı ki gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı Derya'ya yeniden yüzümü döndüğümde yüzünü buruşturmuş bana bakıyordu. Kaşlarımı yukarı kaldırıp kafamı salladım.
"Ve bana şöylemedin!!"
Böyle demek istemezdim. Ama ondan uzak durması için her şeyi yapardım... HEMDE HERŞEYİ
"Tamam herşeyi anlatıcam. Şimdi yürü gidiyoruz"
"Hayır! Ben Burak'la gideceğim. Bakalım tanışalım seninkiyle"
Bu kadar dik kafalı olmak zorundamıydı? Beni ne kadar zor duruma düşürdüğünün farkında değildi. Şu anda farkettim ki başım daha çok belaya girecekti.
