KIZILCIK.

2. Bölüm

Düzenlendi.

Ya siz bölüm istersiniz de ben bölüm yazmaz mıyım çıtırlarım ! Nasıl mutlu oldum anlatamam.

Her neyse, bu bölüm hikayemin ilk yorumunun sahibi, tatlı mı tatlı bir çıtırcık için.

İyi okumalar !!

Yollar bitmiyor Allah'ım ! Öncelikle şunu söylemeliyim ki; babama ev işi tamam dedim. Ama sadece eşyalarımın konulacağı bir depo ayarlayabilmiştim. Eşyaları oraya götürecektim fakat şu anda kalacak hiçbir yerim yoktu. Kuzenim Yeşim'de kalmak için onu birkaç saat önce aramıştım fakat yurtdışındaymış. Şansa bak !

Sonunda İstanbul tabelasını gördüğümde rahatladım. Arkamdaki araçla birlikte ayarladığım depoya gitmemiz için bir buçuk saat daha yollarda kalmamız gerekecekti.

Navigasyonum Neviye ile saçma sapan sokaklara girip çıksamda, bir buçuk saatlik yolu iki saate uzatsamda, bir arada direksyon başında uyuya kalsamda sonunda depoya malları taşıttım ve gerekli ücreti ödedim.

Saat gecenin ikisi, peki ben nerede kalacağım ? Uzun bir süre sonra deponun oradan ayrıldım. O uzun süre içerisinde de buranın sapık katillere göre harika bir işkence ve öldürme yöntemleriyle kullanılacağına kanaat getirdim.

Öncelikle, araba benim değil. Kiralıktı ve yarın sahibine teslim etmem gerekiyordu. Bir Vosvos bile alamıyorum ya. İçler acısı...

Hadi diyelim ben bu akşam arabada yattım yarın nerede yatacağım ? Bu gecelik arabayla idare edeceğim, gündüzleri babamın ev ve bir aylık ihtiyacım için verdiği para dışında, kendi birktirdiğim parayla sokakta gezeceğim. Gece ne yapacağım ? Isınmak için tinercilerin koynuna mı gireceğim Allah aşkına ?

Yarın sağlıklı kafayla düşünürüm diyerek arabayı bir otelin kenarında kilitledim. Mantığınız bu salak kız neden otelde kalmıyor diyor değil mi ? Maalesef benim birktirdiğim para böyle bir otele yetmez ve en son ucuz bir otelde kaldığımda Aids olacaktım... Nasıl diye sormayın lütfen...

Otelin güvenliği sayesinde herhalde geceleri arabaya yaklaşan kişiler olmazdı değil mi ?

•••

Evet, arbayı teslim ettim. Günü geçirdim ve kalacak bir yer bulamadım. Saat 21:28 ve benim acil olarak kalacak bir yere ihtiyacım var.

Acil olarak.

Acil...

Tabii ki ya ! Ben bunu nasıl düşünemedim iki gündür ? Hastane koltuğunda uyusam kimse bir şey demez değil mi ?

İlk hastanenin nerede olduğunu bilmediğim için paraya kıyıp taksi durdurdum. Taksiciye en yakın hastaneye gitmesini söyledim ve o da acil bir şey olduğunu düşünecek ki, gerçekten 10 dakikada bir hastanenin önünde durduk. Ücretimi ödeyip acil kapısından içeri girdim ve etrafa göz gezdirerek ilerleyip danışmadan uzaktaki bekleme koltuklarına oturdum.

Şimdilik burada kalacaktım yani. Karnımın acıktığını hissettiğimde bavulumla ayağa kalktım. Bir de bavulumu koruyacağım şimdi. B*k vardı ailemin yanından ayrılacak. Allah aşkına, ailen Bodrum'da, evin Bodrum'da, sevgilin Bodrum'da. Ne işin var senin İstanbul'da ? Heyecan mı arıyorsun ?