El mektab, Het lot.

8

tarik: ik ehu ik zit te denken om te verloven met Souhaila.

wow souhaila verloven? ze kennen elkaar pas. Sabriyah: wat jou gelukkig maakt broer. hij glimlachte gaf me een kus op me wang en liep naar zijn kamer. zou Souhaila het al weten? ik ga haar niks vragen voor ik weer degene ben die het verpest. wat ben ik gelukkig voor hun. ik gun ze alle liefde en geluk op de wereld. insha allah zal alles goed werken voor ze. ik kreeg een berichtje van Safouane: hey houbi. ik glimlachte en appte terug. met hey lieffie. ik liep naar me kamer en ging even op me bed liggen. Safouane belde me op. en zo bleven we uren aan de telefoon te praten over onzin dingen.

de volgende dag: mijn wekker ging om 7;00. ik besloot op te gaan staan en even een snelle douche te nemen. ik liet me lang golvende haren over me schouders zakken. ik deed wat lichte make up op. en liep naar mijn kleding kast. ik besloot te gaan voor een leren broek met een witte bloesje en een leren jasje erop. ik pakte mijn tas zette mijn iphone erin. en liep naar beneden. waar mijn lieve moeder het ontbijt al klaar had gezet. ik gaf dr een kus op dr hoofd. en bedankte haar. ik deed mijn filling pieces aan. pakte de sleutels van de vespa. en liep de deur uit. onderweg naar school zag ik Souhaila lopen. Sabriyah: ewaaa spring achterop a heks. Souhaila: ayhay hbiba denkt weer aan me. we reden naarschool en ik zette mijn vespa op slot. we liepen de deur in. waar we weer vieze blikken ontvingen van die levenloze kindjes. we glimlachte groot terug. en lachte ons verrot. we liepen samen naar onze kluisjes. daar zag ik Safouane staan. ik liep op hem af. en gaf hem een kus op zn wang. hij draaide zich om en gaf me een knuffel. we liepen samen naarde les. en besloten naast elkaar te gaan zitten. de les ging weer zoals altijd om onzin. ik gaf me aandacht aan Safouane en hoorde geen ene shit van de les. hij hield me hand zacht vast onder de tafel. wat mij op een ander wereld leek te laten komen. zijn zachte aanrakingen. stelen mijn hart. ik glimlachte naar hem. en zag zijn prachtige glimlach terug lachen. ik zag die meisje weer. van die ene keer. wat is er tussen haar en Safouane. ik negeerde het gevoel. en liep verder. we liepen naar de kantine. en ons hele groepje kwam weer aanlopen. Nadir kwam weer naast me zitten. ik zag Safouane's vuisten al strakker worden. ik hield stiekem ze hand vast om hem rustig te maken. Nadir zag alles gebeuren. en hij hield een neppe zucht. heeft hij niks beters te doen? waarom zit hij uberhaut nog met ons? ik negeerde hem. en stond op en ging aan de andere kant van Safouane zitten. subhana allah wat hou ik zoveel van hem. insha allah zal hij mijn El mektab worden. mijn ware liefde. er is nietf of niemand anders dat ik zal willen. ik veluisterde in zijn oor: ik hou van je houbi. hij glimlachte en zij: ik hou ook van jou hayati. we liepen naar buiten en we zaten op een bankje. safouane: ik wil je wat vertellen hbiba. sabriyah: vertel maar houbi. hij keek me aan en er kwam maar niks uit zijn mond. ik hield zn hand vast en vertelde hem dat hij me alles kan vertellen. hij keek naar de grond en zei. safouane: sabriyah ik....

sorry voor de fouten...