El mektab, Het lot.

3

safouane:
Ik weet niet wat er was met Sabriyah maar ik heb het gevoel dat ze afstandelijk doet. Volgens mij voelt ze helemaal niets voor me. Wat is ze toch perfect. Haar mooie lach, prachtige haar. En haar mooie persoonlijkheid. Mijn gevoelens voor haar zijn zo snel gegaan. Maar ik kan ze maar niet tegen houden. Ik besloot om in de pauze maar aan een andere tafel te zitten. De bel ging en iedereen liep richting de kantine ik nam plaats bij een paar klasgenoten van me. En zag mijn prachtige Sabriyah naar haar tafeltje lopen. En de rest van haar groepje kwam er ook bij zitten. Ik besloot om haar ruimte te geven. Door ook afstandelijk te doen. Ik draaide me om. Tot ineens hajar naast me begon te zitten. Yeh willie deze meid doet teveel haar best voor aandacht. Ze was helemaal mijn type niet. Maar via mijn ooghoeken zag ik Sabriyah kijken dus begon ik maarmee tegaan in het gesprek. Hajar was helemaal niksvoor mij. De enige wie ik wil is Sabriyah. Prachtige Sabriyah. Ewa klaar Safouane stop met over Haar dagdromen ze wilt niks met me te maken hebben zoals ze zelf gezegt heeft. Hajar vroeg waar ik vandaan kwam en ik antwoorde Amsterdam. Ze vroeg mijn appnummer. En ik verzon maar dat ik tijdelijk geen app heb. Volgens mij heeft deze hendie niet door dat ik niks met haar te maken wil hebben. Ze stond weer op en gaf me een knuffel. Ineens zag ik Sabriyah de kantine uitstormen. Wat is er met haar aan de hand? Heb ik wat verkeerds gedaan? Heeft iemand haar wat aangedaan? Hajar liep terug naar haar groepje en ik besloot achter Sabriyah aan tegaan. ze liep de wc in dus ik wachte tot ze eruit kwam. Ze liep de wc uit en wou richting haar volgende les gaan. Ik stopte haar. En keek haar recht inhaar ogen aan. Haar mooie groene ogen. Prachtig waren ze. Ik vroeg wat er aan de hand was en dat ik haar wou helpen. Safouane: ik weet dat je wilt dat ik je met rust laatmaar ik kan het niet Sabriyah. Mijn gevoelens voor je zijn te sterk. Ikheb dit nooit eerder gevoeld. Alstjeblieft Sabriyah.
Sabriyah:
Ik kon niet geloven dat hij net zijn liefde voor mij bekend heeft. Mijn gevoelens waren hetzelfde. Maar ik wou niet zo snel toegeven. Ik was bang dat hij mijn hart zou breken. En me zal bespelen. Moet ik hem dan toch een kans geven? Moet ik hem wel zo snel vetrouwen? Ik wist niet wat ik zeggen moest en dat zag hij aan me. Safouane: ik weet het gaat allemaal zo snel. Ik kan je je tijd geven. Denk er over na. Ik wil jou alleen jou sabriyah. Ik kreeg een warm gevoel van binnen. En besloot erover na te denken. Ik liep weg en liet hem daar alleen achter ik liep naar Souhaila toe en besloot er niks over te zeggen. Tot ik zelf uitzoek of mijn gevoelens echt zijn. We liepen terug naar de kantine en ik nam plaats aan tafel. Nadir begon ineens naast me te zitten en zijn hand om mijn middel te zetten. Ik trok hem weg. En zei dat tie met zijn poten van mij af moet blijfen. Begreep hij dan niet dat ik niks met hem wil! Safouane kwam aanlopen. En gaf nadir een stoot. Waardoor er een hele vechtpartij ontstond. Willie dacht ik bij mezelf. En probeerde ze uit elkaar te halen. Safouane: blijf met je poten van haar af! Ik trok hem mee weg van de kantine. En vertelde hem dat hij het niet had hoeven doen. Hij nam het gewoon voor me op. Heeft hij dat voor mij over? Ik kreeg weer een warm gevoel van binnen. Safouane: ik ben er voor je niemand komt aan je. Ik glimlachte naar hem. Hij kwam dichterbij en gaf me een kus op mijn hoofd. En liep weg. Ik zat op het bankje en dacht na. Mijn gevoelens zijn wel echt! En hoe ik ze ook probeer te onderdrukken het lukt me niet? Moet ik hem dan toch maar een kans geven? Misschien is hij juist het tegenovergestelde? Wanneer ik bij hem ben voel ik me veilig. Dit heb ik nooit eerder gehad. Zijn warmte bezorgt me een glimlach. Hou ik dan wel van hem. Mijn gevoelens voor hem zijn zo snel gegaan hoe kan dat? Dit heb ik nooit eerder gehad. Ik zie wel dacht ik. Ik liep naar souhaila en we liepen richting ons laatste les. Ik besloot om naast Safouane te zitten zodat ik met hem kan praten. Sabriyah: dankjewel voor net echt bedankt. Safouane: niemand komt aan je. Ik ben er voor je weet dat. Ik glimlachte naar hem. En de vrouw begon met haar les. Safouane pakte ineens mijn hand. Ik twijfelde en wou hem weg dieuwen. Maar zijn aanraking was zo zacht en warm. Het leek mijn wereld voor een minuutje te laten stoppen. Mijn hand paste zo goed in de zijne. Ik keek hem aan en glimlachte hij deed het zelfde. En feluisterde : alsteblieft zineinou geef me een kans ik beloof je niet te laten gaan je kan me vetrouwen. Jou hart is bij mij in goede handen. Alsteblieft. Ik dacht na en glimlachte en knikte een ja naar hem. Ik zag hem glimlachen van hier tot aan tokio. En hij hield me hand steviger vast. Wat mijn hart sneller liet kloppen en ik weer een warme gevoel kreeg. Ik vertelde hem weldat ik wil dat niemand het nog weet. Hij antwoorde voor jou alles hayati. De bel ging en ik en Souhaila liepen weg. Hij kwam achter me aan en vroeg aan souhaila of hij me even mocht spreken. Hij trok me riching een van de gangen. En gaf me een klein kusje op me lippen. Mijn eerste. Mijn hart klopte nog nooit zo snel. En de wereld stond even stil. Ik keek hem recht in zijn ogen aan. En hij kuste me op mijn hoofd. Ik omhelsde hem en wou hem niet loslaten maar het moest wel voor iemand ons zal zien. Ik vertelde hem dat ik had afgesproken met Souhaila en mijn broer dus dat ik weg moest. Hij gaf me een knuffel en zei veel plezier hayati. Ik app je vanavond. Ik glimlachte en liep weer terug naar Souhaila. Souhaila: wat was dat? Wat wou tie? sabriyah: niks hij vroeg me watover het huiswerk joh. Ik weet het het is heel slecht is wat ik aan het doen ben liegen tegen me bestevriendin. Maar ik wil het haar pas vertellen op het goede moment. En als het was serieuzer is. We liepen naar buiten en zagen mijn broer in zijn auto. Hij stapte uit en gaf me een kus op mijn wang. En knikte naar Souhaila. Ik zag souhaila blozen. Is er iets tussen die twee? Hmmm? Ik lachte in mezelf en besloot er nog niks van te zeggen. Ik en souhaila stapte in. En we reden richting La Place. Even iets eten en drinken.wezaten aan tafel en begonnen te praten over school en dat soort onzin. Ik zag Tarik heel de tijd via zijn ooghoeken naar Souhaila kijken en ze deed hetzelfde? Hebben die twee wat? Vinden ze elkaar leuk?!!! Ik kom er wel achter dacht ik! Toen we gegeten hadden gingen we naar huis. Eerst zette we Souhaila thuis af. Ze gaf me een knuffel en Glimlachte naar tarik die het zelfde leek te doen. Hmm.. Vervolgens reden ik en tarik naar huis. Thuis aangekomen gaf ik mijn moeder een kus op haar hoofd en zei dat ik mijn pyama zal aantrekken en dat ik wat huiswerk heb. Ik liep de trap op en legde mijn telefoon aan de lader. Ik trok mn pyama aan en plofte op mijn bed neer. Ik kreeg een app berichtje van Safouane. Ik bloosde. Ik opende het berichtje. Safouane: hey hayati. Dankjewel voor vandaag geloof me jou ja horen zeggen heeft mijn dag gemaakt. Ik laat je niet gaan schat. En je hart is bij mij in goede handen. Ik glimlachte en bloosde. Sabriyah: hey. Iedereen verdient een kans. En ik heb ooksterke gevoelens voor jou. Ik weet nog niet echt hoe dat zo snelgegaan is. Maar we kunnenhet altijd proberen. En ik hoop ook dat wat jezegt waar is. Je hebt mijn hart vast en ikhoop dat je die niet laat vallen. Ik vergrendelde mijn telefoon. Dus me gevoelens zijn echt waar? Ik vetrouw hem wel maar is hij eerlijk tegen me? Is hij dan misschien wel anders dan al die andere jongens. We zien het wel. Ikheb hem een kans gegeven. En mijn. Gevoelens zijn. Te sterk om ze te onderdrukken. Met die gedachtes viel ik in diepe slaap. Met Safouane in mijn gedachtes..!