The only exception {Dutch 1D Fanfic}

016

Heyaa, Ik ben van plan echt veel meer aan deze fanfic te gaan schrijven Vooral nu ik nu vakantie heb en echt nergens heen gaaa :D En wss gaa ik snel ook auditie's doen voor rollen Dus jaaa :) bereid je maar vast voor haha ! Als je trouwens nog ideeën hebt voor dit verhaal comment dan of inbox me haha want ik raak een beetje inspiratieloos enzoo :) 

Is het trouwens normaal dat je moeder je fb aan wildvreemde jongens geeft die je vervolgens zo'n beetje gaan stalken?  Het is al iets van de 4e keer dat ze het doet en ik vind het best wel een beetje eng worden maarjaa Enjoyyyy :)))

'Ik haat dit weer' mompelde Jessica terwijl ze door de donkere woonkamer ijsbeerde. Het was keihard aan het regenen, waaien en onweren alleen ging de onweer nog niet zo hard. het was meer gerommel van ver weg gelukkig. Ik was als de dood voor onweer, Het idee dat het in kon slaan maakte me alleen al bang. Ik kon sowieso niet tegen harde geluiden. 'Ik vind het niet zo erg' zei Zayn, 'Het maakt me rustig'. 'Zolang die onweer maar niet harder word' zei ik. 'Dan ben ik er alsnog om je te beschermen' zei Zayn. Hij sloeg z'n armen om me heen en trok me tegen zich aan. Ik liet m'n hoofd op z'n borst rustte en glimlachtte. Jessica plofde neer in de stoel en zuchtte. Ze keek nerveus heen en weer en begon daarna met haar haar te spelen. 'Ze komen vanavond niet meer thuis' zei ze. 'Echt?' vroeg ik zachtjes. Jessica knikte en ik zuchtte. Ik en Jessica waren allebei bang om alleen thuis te zijn hier, Laat staan samen thuis te zijn. Elke keer was er wel weer iets gebeurt. Of er werd wat ingegooit of er was wel iemand ingebroken. 'Das toch niet erg?' vroeg Zayn die met m'n haar begon te spelen. 'Juist wel' zei Jessica, 'Het is vreselijk om hier alleen thuis te zijn, Vooral 's avonds'. De onweer werd steeds harder en ik kroop dichter tegen Zayn aan. 'Ook dit nog' zei Jessica zuchtend. 'Ik kan jullie wel meenemen naar London' zei Zayn. 'Jaa goed idee' zei Jessica die meteen opstond. 'Denk je dat ik met die onweer nog in de auto ga?' vroeg ik. 'Uhm dat is veiliger dan een huis' zei Jessica. 'Mama word boos als ze erachter komt' zei ik. 'Wat boeit ons dat nou?' vroeg Jessica, 'Zij verlaat ons zonder enige reden'. Okee daar had ze wel een punt in. 'Dus jullie gaan mee?' vroeg Zayn. Jessica knikte. 'Als jij helpt m'n tas te pakken' zei ik terwijl ik Zayn aankeek. 'Deal' zei Zayn die een kus op m'n voorhoofd drukte en me los liet. Ik stond op en trok hem overeind. 'Ik schrijf wel een briefje' zei Jessica die opstond en naar de keuken liep. Ik rende naar boven en Zayn volgde me. 'Sorry als het een zooitje is' zei ik terwijl ik de deur naar m'n kamer openduwde. Het viel nog mee om eerlijk te zijn, Alleen een klein hoopje kleren in het midden van m'n kamer maar dat was alles. 'Valt mee' zei Zayn die zich op m'n bed liet vallen. Ik greep een koffer uit m'n kast en gooide die naast Zayn op bed. 'Hoelang denk jij wel niet weg te gaan?' vroeg Zayn lachend die me naast zich op bed trok. 'Lang genoeg' zei ik glimlachend terwijl ik een kus op z'n lippen drukte.

'Het is echt noodweer' zei Jessica, 'Ik rij zo echt niet verder'. Ze parkeerde Zayn's auto in de berm en keek achterom naar mij & Zayn. 'Ik wil hier weg' zei ik. Een bliksemflits verlichtte de lucht en Heel snel er naar volgde een keiharde knal. Ik bedekte m'n oren en keek naar buiten. De donkere lucht had een rare gele gloed wat best moeilijk te zien was door de keiharde regen die over de ramen stroomde. 'Ik kom bij jullie zitten' zei Jessica. 'Rij eerst naar een parkeerplaats anders' zei Zayn. 'Ik kan echt niet verder rijden met dit weer' zei Jessica die zich omdraaide naar ons. 'Ik rij wel' zei Zayn. Hij liet me los en opende de deur. 'No man' zei ik snel. Jessica klom naar achter en Zayn nam snel plaats achter het stuur. De regen waaide in m'n gezicht en ik trok snel de deur dicht. Zayn startte de auto weer en reed verder. De volgende flits volgde en m'n hart klopte als een gek. De knal was nog harder als de vorige en het leek steeds dichterbijer te komen. Zayn zette de auto stil naast de weg en draaide zich naar ons om. 'Ik denk dat we vast zitten' zei Hij zuchtend.

Sorry voor het saaie stukjee :s