The only exception {Dutch 1D Fanfic}

019

- 2 dagen later.

Ik zat terug in de auto naar London, Eindelijk kon ik alles achter me laten en opnieuw beginnen met Iedereen beginnen in London!. Ik staarde naar de saaie groene weilanden die voorbij vlogen en glimlachtte. 'Wat lach jij nou weer dom naar een fucking grasveld?' vroeg Jessica die zich naar me omdraaide. 'Ik ben gewoon blij' zei ik terwijl ik haar aankeek. 'Logisch joh' zei Jessica, 'Ik word ook blij van een fucking grasveld'. 'Laat haar toch' zei m'n moeder, 'Volgende week ben je van der af'. 'Eindelijk' zei Jessica. Ze ging recht zitten en focusde zich op Alice. 'Dankje' zei ik sarcastisch terwijl ik weer naar buiten keek. Eindelijk woonde ik weer dicht bij m'n vader in de buurt, Niet dat ik daar heen mocht van m'n moeder maar het was wel zo. Ik zou ook weer bij Caitlin en Brooke op school komen en alle andere als alles doorging en Zayn woonde een stuk dichterbijer. 'Durf je wel mee op tour?' vroeg Jessica terwijl ze me aantikte. 'Vast wel' zei ik, 'Anders ben ik gewoon snel weer terug'. 'Het lijkt me echt eng' zei Alice zachtjes. Jessica begon te lachen. 'Enige enge zijn die fangirls' zei Jessica. 'das waar' zei ik lachend. Ik maakte me alvast klaar voor alle doodbedreigingen en haat die ik waarschijnlijk zou krijgen.

'Emma zie jou toch eens' riep Tante Holly blij terwijl ze vrolijk op me afkwam lopen. Haar rode krullen stonden als een afro om haar hoofd heen. Ze deed me altijd denken aan een clown en ze was gewoon vreselijk eng. Ze sloeg haar mollige armpjes om me heen en drukte een kus op m'n wang. 'Je bent echt groot geworden' zei ze vrolijk terwijl ze me los liet. 'dat valt ook wel weer mee' zei ik glimlachend terwijl ik snel een stap naar achteren deed. M'n popperige nicht Priscilla stond achter haar en keek me verwaand aan.  Haar blonde stijle haar viel perfect neer op haar schouders en haar ogen waren blauwer dan ze moesten zijn. Iedereen wist dat ze kleurlenzen droeg. Haar wangen waren lichtroze en ze droeg roze jurkjes. Alles wat ze ooit aanhad of ook maar van haar was was roze. Wat was ik blij dat ik niet de hele tijd bij haar in huis hoefde te zitten!. Ik draaide me om naar Jessica die achter me stond. Met een vies gezicht keek ze naar Priscilla en ik lachtte. 'Dus Priscilla' zei ik sarcastisch, 'Wat zie je er toch weer beeldig uit'. Priscilla glimlachtte en hield haar hand door haar haar. 'Dat weet ik' zei ze met haar irritante hoge stemmetje, 'Ik wou dat ik dat van jou ook kon zeggen Emma maar jammer genoeg kan ik dat niet'. 'Tjaa' zei Jessica, 'Je hebt natuurlijk ook nooit van Sarcasme gehoort'. 'Emma, Jessica' zei m'n moeder waarschuwend. 'Ach laat ze toch' zei Tante Holly, 'De meiden hebben elkaar gewoon een tijd niet gezien ! Wat dacht je van een kopje thee?'.