Cassanova's Heredity (SullixChanyeol)

Prologue

I drunk... No one can stop me. I do have lots of problem. So I don't care if someone gets me or killed me right now in this street.

I don't care.

"I don't care..*ugh*" I yelled. I'm giving up. Bakit ba may nangyari pa saamin? Sa taong matagal ko nang gusto pero wala, wala akong sparks sa kanya. Sa taong mahilig lang kumuha ng virginity. Sa taong walang puso puro kalandian lang. Sa taong walang pakielam sa nararamdaman ng iba.

Pinaghahampas ko ang tiyan ko. I decided to kill this baby inside me. I want this to be gone. Gaya ng pagpapasya kong kalilimutan ko na siya... Na isang pinakamalaking pagkakamali.

He did it to me because he was bored. I did it because I want to and I like to.

I'm so stupid to say yes and go with him. And now I'm 1 month pregnant. I'm pregnant.

--

Chapter 1

3 years passed...

I take care of my angel after I released him in my womb. The night when I try to punched and killed my baby. Someone caught me and take me to hospital. Nalaman ng parents ko na buntis ako. Sinabi ko sakanila ang totoo na isang walang hiya ang nakabuntis sakin. Kilala nila iyon at wala silang nagawa dahil alam nila ang kahahantungan ko sa lalaking iyon. Kundi WALA.

After 2 years and 3 months. Nang mailabas ko ang first baby ko. And it's a boy.

Madami akong ginawa sa kanya, naging mas masaya ako ng mailabas ko siya parang nagkaroon ako ng pangalawanh buhay dahil dati feeling ko mamatay na ako...patay na pala ako pero ng mailabas ko siya. Nagkaroon ako ng pagasa para buhayin ang sarili ko at magumpisa uli mula sa umpisa.

He's Dylan Mendoza and he's very handsome and sad to say just like his father.

I made my decision to put my surname besides his name. Why not? I'm the only one who accept him. No matter what.

"Mom. You know why I don't have friends in school?" Nabigla ako ng nagsalita ang kanina pang tahimik na nunuod sa tabi ko. Nakasandal ang ulo siya sa katawan ko at nakataas ang paa sa couch. Nanunuod siya kanina pero ngayon sinuksok niya saakin ang mukha niya.

Kahit hindi ko pa narirnig ang dahilan niya. Nalulungkot na ako.

"Why baby?" I asked him. He just smiled at me.

"Because I don't have father. They said I born without father. They said I'm special like aliens" Malungkot at walang gana niyang paliwanag. Hinawakan ko ang ulo niya. Hinimas ang ulo niya para hindi niya isipin ng isipin ang tungkol sa taong dapat na kinakalimutan. Hindi ko sinabi sa kanyang wag kalilimutan ang tatay niya pero kaylan din naman sa ikakabuti din namin.

Bakit ba ang big deal sa iba na wala siyang tatay. "Baby. You have father, diba sabi ko sayo? Ako ang mama at papa mo. I can wear man clothes just for you. I can do everything that father can do" Niyakap ko ang nagiisang angel sa buhay ko.

Simple lang ang buhay namin. May trabaho ako isa akong waitress sa isang grills restaurant na parang may mini bar na din sa loob pero hindi ako babad sa trabaho. May time limits ako. Different day different time.