Arabaya bindik emniyet kemerini takıp motoru çalıştırdı. Yol boyunca hiç konuşmadık. Evimin önüne geldiğimizde arabadan hiç inesim gelmedi. Frank de bunun farkındaydı. Direk gaza basıp oradan uzaklaştık.
-Nereye gidiyoruz?
-..........................
-Cevap ver lütfen.
-Süpriz. Dedikten sonra hiç konuşmadık. Lünaparkın önünde arabayı durdurdu:
-Geldik
-Saçmalama.
O arabadan inmiş benim kapımı açmıştı bile.
-Hadi hadi un arabadan.
Zorla indirdi. Lünaparka giriş yaptık. İlk önce ASANÖRE bilet aldık. Asansörde ben çığlık attıkça o bana gülmeye başladı. En sonunda ikimide yorulduk son olarak nişan oynarken oku yanlışlıkla koluna attım. Hemen elimden yayı atıp yanına koştum birşey yok anlamında elini salladı. Zorla kolunu açıp okun geldiği yere baktım bir iz bile yoktu. Yüzüne baktım. O hemen gözlerini kaçırdı ve yürüyerek arabaya yöneldi bende peşinden gittim. Arabaya binip yola çıktık ve boğaz manzarasına karşı arabayı park etti.
-Nasıl olur bu nasıl bir yara hemen kaybolur.
-Şey ben ..........
-Evet sen devamını getir.
-İnanmak zor ama ben vampirim
-Anlamam gerekti montun salonda değildi çünkü onu beni yatırdığın odada görmüştüm.
-Şey evet
Hemen kapıyı açıp oradan uzaklaştım onun yüzünü görmek istemiyordum.
