Modeontwerpster?

Leuk nieuws

3

Het weekend was helaas vrij snel gegaan. Ik ben zaterdag nog even langs Stephanie gegaan om het doosje met chocolaatjes aan haar te geven. Ze had een soort van verbandje om haar neus. Volgens haar deed haar neus niet zoveel meer pijn. Ze mag alleen de komende weken niet mee gymmen, voor alle zekerheid natuurlijk dat ze niet nog een keer op haar neus wordt geraakt.

Eenmaal op school aangekomen kwamen mijn vriendinnen op me afrennen.

'Bridget, Bridget!' Riepen ze allemaal. 'Wat is er aan de hand?' Vroeg ik met een verbaasde blik. Ik moest een paar seconden wachten want iedereen was even aan het uithijgen van het rennen. Toen begon Claudia te praten (ook een van mijn vriendinnen). 'Nou, je vind Dennis toch leuk?' Vroeg ze met een schijnheilig gezicht. Ja, ik vind hem superleuk! Hij is best wel knap. En sinds ik in de tweede zit dit begin schooljaar vind ik hem leuk. Ik knikte ja, maar ik wist niet precies waar dit verhaal heenging. 'Die heeft net tegen ons gezegd dat hij je leuk vindt!' Ik was stomverbaasd en kon even niks uitbrengen. 'Waat?! Heeft hij dat echt gezegd tegen jullie?' Ik kon daar wel gaan dansen, want ik vind hem zo leuk! 'Ja, dat heeft hij echt gezegd we zullen wel even het hele verhaal vertellen.' Zei Teresa enthousiast. Mijn andere twee vriendinnen knikten.

Dennis kwam aangelopen naar mijn vriendinnen en Dennis zijn vrienden stonden op een afstandje te kijken. 'Heei dames, ik uh wil even aan jullie een gunst vragen.' Zei Dennis. 'Het ligt eraan wat.' Zei Valerie met een grappig gezicht. 'Kunnen jullie wat tegen Bridget zeggen, want ik durf het namelijk niet te zeggen.' Hij ging ervan een beetje blozen. 'Ja dat kunnen wij wel toch?' Zeiden ze in koor. Maar ze waren met Dennis een beetje aan het sollen. 'Oke mooi, willen jullie dan zeggen dat uh... ik haar leuk vind?' Ze keken alledrie verbaasd en ze waren aan het gillen. Dennis bedekte zijn oren en snapte niet waarom ze zo aan het gillen waren. Er stonden een paar mensen te kijken. 'Dat gaan wij absoluut aan haar vertellen.' Zei Teresa lachend. Dennis bedankte hun nog en hij liep met een vragend gezicht naar zijn vrienden toe.

Ja, en toen zagen de meiden mij op het schoolterrein zien aankomen.

Ik was nog steeds hyper van wat mijn vriendinnen van Dennis moesten zeggen.

We zitten nu bij tekenen en de opdracht is dat je iets moet ontwerpen. Maakt niet uit wat bijvoorbeeld meubels, kleren of vervoer je mocht het maar zo gek verzinnen als je wilde. Ik heb voor het uitproberen kleren gekozen. Eerst lukte het me niet helemaal en was het meer gummen. Maar nu heb ik een heel sierlijk jurkje getekend met een colbertje. En eigenlijk vind ik zelf dat het er niet slecht uitziet. De leraar kwam bij me staan. 'Dat ziet er heel mooi uit Bridget ga zo door!' Zei meneer Drijver. Ik glimlachte en bedankte hem.

Ik was vooral gefocust op mijn tekening daardoor vergat ik Dennis helemaal. Ik keek heel even naar hem, hij zag dat ik keek dus, we keken elkaar wel zo'n zes seconden aan. Het had wel veel langer mogen duren, maar Rick die moest het weer verpesten. Ik wil Dennis ook vertellen dat ik hem leuk vind maar hoe? Ik heb zijn nummer wel maar ik heb het niet zo op whatsapp persoonlijke dingen vertellen. Misschien kan ik het hem beter eind van de schooldag vertellen. Ik kreeg al allemaal kriebels als ik eraan dacht. Ik werd wakker geschud door Teresa.

'He, slaapkop kom je uit dromenland?' Ik glimlachte. 'Teresa, ik wil het Dennis ook gaan vertellen dat ik hem leuk vind. Maar hoe moet ik dat doen, heb jij tips voor mij?' Vroeg ik met een smekend gezicht. Ze moest even nadenken maar wist het daarna. 'Ik stel voor om meteen naar hem toe te rennen in zijn armen springen en dan te zeggen, oh Dennis ik vind je zo leuk! Zullen we gaan trouwen?' Zei ze met een plagerig gezicht. Ik gaf haar een stomp en moest toch wel lachen. 'Nee, dat had ik niet in gedachten. Ik dacht meer dat je wat af kan spreken na schooltijd of in het weekend en het dan vertellen.' 'Ja zeg, ik sta dan helemaal in mijn broek te poepen. Maar ik dacht misschien dat het na deze schooldag kan.' Teresa knikte. 'Het is tenminste ook een goede optie, dan doe je dat toch?' Ik was nog even aan het twijfelen maar ik ga het toch doen. 'Oke ik weet het zeker! Ik ga het hem vertellen straks!' Zei ik met een big smile. 'Jeah that is the spirit girl! En dan moet je het wel doen he?' Zei Teresa. 'Ja, mevrouw.' Toen ik dat zei stak ik mijn tong uit.

Teresa keek even naar mijn tekening die op de tafel lag. 'Wow heb jij dat getekend?' 'Dat klopt.' Zei ik trots. 'Het is echt goed getekend. Misschien was die uitslag op die test toch wel waar.' 'Wat? Dat ik misschien wel modeontwerpster moet worden?' 'Ja je hebt het helemaal in je zitten.' 'Misschien wel ja. Het lot wilt stiekem gewoon zeggen dat ik met deze tekening dat beroep wel moet gaan uitvoeren.' 'Waarom niet? Ga gewoon een keer allemaal kleren schetsen en je ziet het vanzelf.' Zei ze met een glimlach. En het gekke was dat dat niet eens zo gek idee was.