Modeontwerpster?

Waar is Dennis?

5



Het was 6.30 uur dus de wekker ging af. Wat haat ik die wekkers altijd. Ik keek nog even op mijn mobiel om te zien of Dennis nog wat had gestuurd, maar nee dus. En weer teleurgesteld ging ik mijn bed maar eens uit om te douchen. Onder de douche stond ik lekker te zingen totdat mijn zusje op de deur bonkte.

'Ben je al klaar, ik moet ook nog douchen! Want het duurt nu wel erg lang en zing niet zo als een kraai!' Schreeuwde Gina. 'Ik ben zo klaar, geef me nog 5 minuten! En jij moet niet zo hard schreeuwen als een kraai. Ik ben niet doof hoor.' Zo te horen liep Gina weer weg.

Na het ochtendritueel wat ik gedaan had en onderhand een beetje chagrijnig was geworden was het tijd om naar school te gaan. Als het goed is zou ik Dennis weer zien vandaag en ik weet nog niet wat ik tegen hem ga zeggen na gisteren. Ik pakte mijn fiets uit de schuur en fietste naar het verzamelpunt waar ik vanaf daar altijd met Claudia, Teresa en Valerie naar school fiets. Iedereen stond er al behalve ik, normaal ben ik altijd de eerste maar nu niet.

'Goeiemorgen Bridget!' Zeiden Claudia, Teresa en Valerie in koor. 'Wat is er goed aan?' Zei ik geïrriteerd. 'Nou, nou ben je met het verkeerde been uit bed gestapt.' Zei Valerie. 'Nee, ik zal het even uitleggen waarom ik zo doe. Ten eerste was ik vanochtend van de trap afgevallen, ten tweede mijn zusje kwam te laat door mij omdat ik te lang onder de douche stond, ten derde ik ben mijn eten en drinken vergeten waar ik nu achter kom en ten vierde en ook het vervelendst Dennis heeft mij niet geappt. 'Meen je dat serieus? Dus hij heeft niks tegen je gezegd?' Vroeg Valerie met een verbaasd gezicht. 'Nee helemaal niks.' Zei ik. Mijn vriendinnen stonden even raar te kijken. 'Maar dan neem ik aan dat jij wel wat hebt gestuurd naar hem of niet?' Vroeg Teresa. 'Nou uh eigenlijk niet.' Zei ik met een beschaamd gezicht. 'En waarom heb je niks gestuurd?' Vroeg Claudia. 'Omdat hij laatst gezien was om 14.06 uur, dus ik dacht als hij nou eerst online was geweest dan had ik wat gestuurd.' 'Oké wat jij wilt, zullen dan maar gaan, want we zijn al bijna te laat.'

Aangekomen op school renden we naar binnen. Het was toch later dan we hadden gedacht. 'Snel de eerste bel is al gegaan!' Riep Claudia. 'Wat maakt het eigenlijk uit als we te laat komen? We hoeven alleen maar een te laat briefje te komen halen bij de conciërge.' Zei ik rustig. 'Ja dat klopt ook, maar als ik er nog 1 krijg dan moet ik me 2 weken elke dag 's ochtends vroeg melden en daar heb ik niet zo'n zin in!' Riep Teresa naar mij. 'Oja, ik kom al!' En we renden zo hard als we konden naar de klas zonder eerst naar ons kluisje te gaan.

'Zozo dames, zijn jullie niet een beetje te laat?' Zei meneer Drijvers. 'Sorry meneer.' riepen we in koor. 'Ik zie het voor deze ene keer door de vingers dus ga naar gauw zitten voordat ik me bedenk.' We waren alle vier opgelucht en vooral Teresa. Meneer Drijvers is onze mentor en hij geeft ons tekenen als vak. Ik keek nog even snel de klas rond om te zien of Dennis er ook was, maar hij was er helaas niet. Ik zuchtte en ging maar zitten en hoopte dat er niks met hem gebeurd zou zijn. 'Is er een probleem Claudia?' Vroeg Drijvers. 'Als ik mag vragen waar is Dennis?' Hij begon een ernstig gezicht te trekken. 'Daar wil ik het dus nu even over hebben.

Dennis zijn ouders belden mij vanochtend op om te zeggen dat hij gisteren na zwemmen niet meer is thuisgekomen.' Heel de klas schrok inclusief mij, maar dan tien keer erger. 'Zijn ouders hebben de politie al ingeschakeld en uitgelegd hoe hij eruit ziet. De politie was er zo snel mee aan de slag gegaan. Dennis zijn ouders hebben al geprobeerd te bellen naar zijn mobieltje maar die staat dus uit. Er is ook al een zoekteam aan het zoeken naar hem. Ze hebben tot nu toe nog niks gevonden ook geen aanwijzingen.' 'En had hij zijn spullen al meegenomen toen hij klaar was met zwemmen?' Vroeg 1 van Dennis zijn vrienden. 'Alles was meegenomen. De politie heeft ook al mensen ondervraagd in het zwembad. Een paar mensen hebben Dennis weg zien gaan om naar huis te gaan. Hij was op zijn fiets, maar die fiets is ook weg. We krijgen meer te horen zodra ze iets hebben gevonden.' Heel de klas was er stil van, het enige wat je nog hoorde waren de geluiden buiten. 'Ik weet dat jullie veel om Dennis geven, maar we zullen toch wat moeten doen vandaag. En maar hopen dat hij zo snel mogelijk ongedeerd thuis komt. 'Kunnen we geen kaartje sturen naar zijn ouders om ze een beetje steun van ons te geven?' vroeg Claudia. Heel de klas stemde gelijk in. 'En dan zo'n hele grote kaart!' riep Rick. 'Dat is geen slecht idee Claudia en we doen inderdaad een hele grote kaart Rick. Wie zou vandaag of morgen een kaart willen kopen voor Dennis zijn ouders?' Ik stak natuurlijk meteen mijn hand op. 'Ja wil jij dat doen Bridget?' vroeg Drijvers. 'Natuurlijk meneer ik ga vanmiddag er wel een kopen.' 'Dat is aardig van je, neem je die kaart dan morgen mee? Want volgensmij heb ik jullie morgen nog een uurtje en dan mentorles.' Ik knikte.

Na twee lessen hadden we een kleine pauze, zoals altijd zat de aula weer bomvol. Dus ging ik met mijn vriendinnen in het trappenhuis zitten. Het was daar altijd lekker rustig. 'Wat vinden jullie ervan dat Dennis niet meer na gisterenavond thuis is gekomen?' Vroeg Valerie. 'Het is echt erg, want straks is hij ontvoerd! Of hij is gekaapt door een auto en is hij dood, maar die bestuurder heeft hem begraven.' riep ik paniekerig. 'Bridget maak het niet zo erg alsjeblieft het is al schokkend genoeg. zei Teresa. 'Maar het is wel eng om te weten dat hij opeens weg is, de keren dat er iemand verdwijnt dat is bij andere gezinnen maar nu gebeurd het bij ons. Het is dan opeens zo dichtbij.' zei Claudia. 'Inderdaad, waarom moest het nou bij Dennis gebeuren waarom?!' ik barstte in snikken uit. 'Het komt vast allemaal weer goed, we houden de moed erin oke?'