Onsuz Asla!

Bölüm 2

Evet 2.Bölüm ile karşınızdayım.

Mültimedya:Yaman

Kapının yanına gidip açtığımda Yaman'la burun buruna geldim. Bir an ne yapacağımı şaşırdım. Kalp atışımı duyabiliyordum. Yerinde fırlıycakmış gibi atıyordu. Yanındayken yüzünü inceleme fırsatı buldum. Kahve gözleri ve pürüzsüz yüzü harika görünüyordu ve vanilya gibi kokuyordu. Avuç içimin terlediğini fark edince iki elimide yumruk yaptım. Heyacanlanınca hep avucumun içi terler. Hemen bir adım geri attım.

"Ne işin var burda?"dedim tek kaşımı kaldırarak. Önce sırıttı ardında dudaklarını aralayarak "Hazırmısın diye bakmaya geldim" dedi ve yine sırıttı."Hazır olsaydım aşağı inerdim"dedim."Çok konuşuyorsun. Hadi gidelim." dedi ve arkasını dönüp yürümeye başladı. "Bir dakika ben mi çok konuşuyorum? " dedim sert ve ciddi bir şekilde.Önce arkasına döndü ardından bana bakıp "Evet ve hâlâ konuşuyorsun." dedi ve merdivenlerden aşağı indi.

Kendisini beğenmiş zengin bebesi ne olucak. Sinir şey. Derin bir nefes alıp odamdan çıkıp merdivenlerden aşağı indim. Duvardaki aynaya bakıp saçımı düzeltim ve evden çıktım. Dışarı çıkınca arabasına yaslanmış beni bekleyen Yaman'la karşılaştım. "Sonunda geldin."dedi

"Ben kendi arabamla giderim sen bana adresi ver."dedim. "Beraber gideriz. Hadi gel. " dedi yaslandığı arabasını işaret ederek."Yok ya." dedim.

*******
Gözünü yoldan ayırmayarak arabayı kullanıyordu. Evet beni ikna etmişti arabasına bindirmek için. Kafamı çevirip ona baktım. Kahve gözleri harika görünüyordu. Herkesin hayalindeki erkekdi. Ardında bana doğru döndü ve göz göze geldik. Hemen kafamı çevirip yola baktım. "Ne o gözlerini bende alamıyorsun." dedi. Salak şey. Kendisini ne sanıyor bu. "Ne bakıcam sana be." diye çıkıştım

Araba durduğunda geldiğimizi anladım. Arabanın kapısını açıp arabadan indim. Büyük bir evdi.

Yaman'ı takip edip evin kapısının önüne geldik. Yaman kapıyı çaldı. Bir kaç dakika sonra kapı açıldı. Kapıyı açan çocuk hemen hemen bizim yaşdaydı. Ap açık kahve saçı ve gözleri vardı. Yaman'la tokalaşarak "Dostum sonunda geldin."dedi ardında bana baktı ve gözleriyle beni süzdü. "Bu kım abi."dedi

"Babamın yeni karısının kızı."

Bu cümleyi duyunca bir an kendimi kötü hissettim. 'Babamın yeni karısının kızı.' Ah anne keşke boşanmasaydın. Biz üçümüz mutlu yaşardık. Ablam öldükten sonra evde her akşam kavga eksik olmazdı.

Odamda oturmuş ders çalışıyordum. Yarın matematik sınavım vardı ve bu sınavda yüksek alamam lazımdı.

Odamın kapısı çalınca arkama dönüp kapıya baktım."Kızım salona gel. Konuşmamız lazım." dedi. Kesin yine bir şey oldu. Of yine ne oldu acaba.

"Tamam annecim." dedim ve ayağa kalkıp salona gittim. Babam ayakta pencerenin kenarında oturuyordu. Beni görünce bakışlarını bana çevirdi. Koltukların birine oturdum. "Ne oldu annecim." dedim önce anneme baktım ardından babama.

Babam karşımdaki koltuğa oturdu ardında bana baktı. "Bak kızım. Biz annenle..." dedi ve sözünü yarım keserek anneme baktı bende hemen anneme baktım gözleri dolmuştu. Evet evet kesin bir şey oldu ve duymak için hazır mıyım bilmiyorum. "Boşanmaya karar verdik." dedi babam ve hemen ayağa kalktı.

Evet işte o günden beri ailemiz eskisi gibi asla ama asla olmadı. Boşandılar. Ben babamla yaşamak istedim fakat babam annemin yanında kalsan daha iyi olur demişti ama hayır olmadı ben babamla daha mutluyum önüm bana 'Kızım' demesini çok seviyorum

Yaman'nın arkadaşı ile tanıştık ismi Deniz'miş. Oda Yaman gibi çok yakışıklıydı. En çok gözleri çok güzeldi.

İçeri girdik. İçerisi çok kalabalıktı ve müzik sesi çok rahatsız ediciydi. Yaman hemen kendisini bir koltuğa attı bende dışarı doğru çıktım. Partilere aram fazla yokdu. Ece arada sırada parti düzenler bende mecburen gider bir köşede otururdum.

Arkamdan gelen ses ile irkildim.

Evet ikinci bölümünde sonuna geldik.

Yorum yapıp vote vermeyi unutmayın öpüldünüz..