"2 aydır aramaz mı insan, bu nasıl sevgi? Aradım ben... Abisi açtı. Neymiş; müsait olunca beni arayacakmış. 1 ay oldu ben arayalı, müsait olamadı mı acaba beyefendi? İstemiyor işte..."
Efsun, Zeynep'in son cümlesiyle akan gözyaşını silmişti. Zeynep, Telefonunda 2 ay önce gelen mesajı gösterdi.
"Bu şiir göndermişti oysa kavgamızın iki gün sonrası Efsun!"
Dinle Zeynep'im, çalan bizim şarkımız
Her kıtasın da hüzün var ruhuma akan
Bir ilaç gibi içiyorum bu akşam seni
Dudaklarım da nefesinin fısıltısı var
Sevdamız yazıyor her bir sözünde
Duymuyor musun senli sesimi?
Kalbimin atışları eşlik ediyor,
Duymuyor musun "gel" diyen son dizesini?
Esen rüzgârlarım var, pencereni aç!
Şarkımızla gezineyim civarların da
Bak, Seyret uçan kuşları,
Ahenkle dans ediyor bu şarkımız da
Mahmur gözlerine süzülen ruhum
Essin sana "gel "diyen bu şarkımızla
Hey... Sesi çıkan bütün varlıklar
Yardım edin kaybolan bu aşkımıza
Denizin derin suların da gezen yunuslar
Şarkımıza bir nağme ekler misiniz?
Zeynep'im dinliyor beyaz martılar
Sevdamıza şahitlik eder misiniz?
Dinle Zeynep'im, haykırışımsın
Yankıyım yüce dağların derinliğinde
Bu nağmeler kar olup dağlara,
O karlar da eriyerek kalbine yağsın
Ben ayrılığa şarkı yazamam,
Yazamam sensizliğe hiçbir cümle
Dinle Zeynep'im, çalan bizim şarkımız
Şarkımız biterken "gel" diyor dinle!
***Demir*** Israr adlı kitabımın içinden bir şiirdir***
