Bu saçlarımla ne yapacağım ben! Başa çıkmak çok zor tanrım...
Irmak kahvaltısını yaptıktan sonra yeni okul formalarını giydi,Saçlarını topladı.Ayakkabılarına şöyle bir göz ucuyla baktı.''Botlarım vazgeçilmezim'' dedi.Hava soğuk fakat güneşli olmasına rağmen siyah deri botlarını giydi.''Sisteme karşıydım ben zaten hep'' dedi ve sırıttı.Sırt çantasını koluna taktı ve evden çıktı.
Geçen hafta halasıyla beraber okula gitmişti.Dış görünüş olarak bayağı hoştu bu okul.Renkleri,merdivenleri,bahçesi.Sanki bunlar haykırıyorlardı,burada birçok anın olacak diye.
Sınıfı buldum sonunda.Ne kadar değişik insanlar.Ah şu düşüncelerime bak.İnsanlar neler düşünüyorlar ben neler düşünüyorum.Her neyse.Boş sıralara göz atarken,aman tanrım! Bu yüz hatları bu güzel ipeksi saçlar,bu güzel yeşil gözler.Bu kız da kim? yanına oturdum hemen.
İsmi Necla imiş.Yakın arkadaş olduk.Ötesinin olmaması için dua ediyorum resmen.Eski sevgilim Rüya'yı özlüyorum.Hiç unutmuyorum Rüya'yı öpüşümü.İkimiz de gülüyorduk ve ben ona çok yakındım.Dudaklarına yumulmuştum.Rüya'yı sevmek o kadar güzeldi ki aramızda özel bir bağ vardı sanki...
Sınıfı incelemeye başladım.Kafamı ilk defa çeviriyordum sanki.Belki fark etmeden bakmışımdır birilerine bilemiyorum.Tüm kızlar aralarında fısır fısır bir şey konuşuyorlardı.Dikkat edince,cam kenarında oturan sarışın,soğuk bakışlı,beyaz tenli çocuğa bakıp konuşuyorlardı.Omuz silktim ve önüme döndüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hazan Mevsimi
RomanceBiraz umutsuzdu,biraz mutsuz ama geleceğini biliyordu.Bir gün gelecekti. Ön yargıya sahip olmayan iki gencin hikayesi.