Hafta sonunu evde geçirmek istememiştim ama sanırım dışarıya yalnız başıma gitmek de iyi bir fikir değildi.
Kalabalığın içinde,göğsüm sıkışıyordu sanki kaburgalarım iç içe geçiyor aldığım her nefes ciğerlerime batıyordu.Biraz duraksayıp derin bir nefes aldım.Gözlerimi kapattım,herkes dağıldı,her şey silindi gözlerimin önünden.İnsanları içimde öldürdüm...
Aklıma güzel bir an geldi ve sakinleştim,gülümsedim hatta.Kar yağdığı zaman kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda yeryüzüne düşen kar tanelerinin kirpiklerime konuşu,kirpiklerimin ıslanması.Göz kapaklarım aralanıyor,uykum geliyordu.
Yürürken aklıma takılan bir şey vardı,her adım attığımda kafamda tekrarlanan cümle,'belki de birazdan hayatım değişecek' yok daha neler,imkansız.Kabullenmek zorundayım,duygularımı erteleyemem veya duygularımdan kaçamam.Keşke o mavi gözlere denk gelsem şu köşeyi dönerken.Kulaklığımı taktım ve koşmaya başladım.Eve vardığımda Arya halam bana bazı sorular sordu,benim bu karmaşıklığımı anlamış olmalı.
Colin ile o günden beri konuşmuyoruz.Cuma günü okul çıkışı evlerimize dönmek için herkes servise koştu yağmur yağmaya başlamıştı.Ben ise kulaklığımın tekini takmış ve bir şarkı sözü mırıldanıyordum.''Gökyüzü dökülür sanki bahçeye,saklanmam seyrederim uzaktan,yağmur damlaları değerken ayağıma bundan büyük huzur yok'' Servise binmiyorum haha dedim ve yürümeye başladım.Ara sokaklardan giderken yağmur şiddetini arttırdı.Bir el omzuma değdi arkadan ve çığlık attım,şemsiyeyi fırlattım yere.Arkamı döndüm ve dehşetle gözlerinin içine bakıyordum.Yanımızdan siyah mantolu saçı sakalı birbirine karışmış bir adam geçti öfkeyle Colin'e bakarak.Sordu: neden servise binmedin aptal,hasta olacaksın.Okulun kapısından çıktığından beri yanımızdan geçen siyah mantolu adam seni takip ediyordu.Fark etmeseydim şuan kaçırılmıştın belki de! kurban gitmiştin!
Şoktaydım,tekini taktığım kulaklıkta çalan şarkının sözünü duydum o an onun gözlerine bakarken, kulaklığın diğer tekini Colin'e verdim.Anlam veremeyen bir bakışla aldı.''Saçların mı ıslak yoksa ıslak mı yaşamak dediğin? senin için rüzgarlar hep yağmur mu var? gözlerin mi daldı yoksa sıkıldın mı sorulardan,hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?'' Colin kulaklığın tekini çıkarttı ve seni eve bırakmam gerek sanırım dedi,ikimizde sırılsıklam olmuştuk.Üzülerek yanında sessizce yürüdüm beni eve bıraktı.
Beni sevmiyor işte,ağlamaya başladım.Parmak uçlarıma kadar çektiğim hırkanın kollarıyla yüzümü sildim ardından erkenden uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hazan Mevsimi
RomantikBiraz umutsuzdu,biraz mutsuz ama geleceğini biliyordu.Bir gün gelecekti. Ön yargıya sahip olmayan iki gencin hikayesi.
