Dawns Aura

III

Nerina pov.

Ik kijk naar mijn ouders. Huilend kijken ze mij aan. Maar dan valt mij iets op. Er staat nog een meisje naast mij en zij heeft Licht blond haar en ijsblauwe ogen. Ik probeer haar gedachten te lezen. N'uma il amin (nee niet mij). Huh, wat denkt zij nou? Ik kijk haar vragend aan, zij staart vooruit en uiteindelijk merkt ze dat ik haar aankijk. 'Hey, ik ben Nerina! Hoe heet jij? Ben jij ook gekozen? Oh ja natuurlijk anders stond je hier niet. Lachend kijk ik haar aan.' 'Dawn.' zegt ze en ze blijft vooruit staren. Oké apart. "Dames en Heren." zegt de grote dikke man met een lange baard. "appels en peren." fluister en ik giechel." Dawn kijkt mij aan en geeft mij een geamuseerde blik. Joehoe! Ze vind mij aardig! Blij kijk ik haar aan. En de dikke man gaat weer verder met zijn verhaal.

Na zijn verhaal lopen Dawn en ik naar onze ouders. "Lieverd." Huilt mijn moeder en mijn vader geeft mij een knuffel. "Het komt wel goed pap en mam. Echt." Blij kijk ij hun aan, proberend ze goede moed te geven. "Ik ga even naar Dawn!" Zeg ik vrolijk en ik geef mijn ouders een kus. Daarna huppel ik vrolijk weg.

"Hey Dawn!" Zeg ik vrolijk.
"Hoi Nerina." Antwoordt ze kalm.
"Zullen we naar een rustig plekje gaan? Ik weet wel een leuk plekje." Zegt Dawn.
"Leuk!" Is mijn reactie
Haar Vader is met andere mensen aan het praten, hij trekt zich niks aan van zijn dochter. Zonder iets te zeggen, lopen we verder. Waar is haar moeder? Vraag ik mij af.

Na een tijdje komen we bij een mooie plek in de natuur. Dawn krijgt een big smile over haar gezicht. Die zie je niet vaak volgens mij. Ze begint te rennen en ik ren achter haar aan.
"Wat is het Prachtig hier!" roep ik enthousiast.
"Ja hè." zegt ze blij terug. Opeens stopt ze en bots ik bijna tegen haar op. "shhh." Zegt ze. Ik kijk haar vragend aan. "Luister." Ik luister goed en ik hoor een waterval. Dawn begint zachtjes te zingen.

The North Wind, runs and flows
Water drives wild and slow
Flowers will grow and blow,
Grow and blow for ever

Lle naa vanimu.
Lamya e seorsa
Yassen ilya lle vanim, luni tran tindu niim

(luister hoe prachtig,
De melody van de mooie natuur
Met al haar pracht, diep in de nacht)

When you are alone,
You are not alone
There will always be
Someone to see

If you just learn to listen
How the waters laugh and glisten
You will be never alone
never sad or dome ... (dome=angstig)

anoron e ithil dome geruth sila

Haar prachtige zuivere stem echo't in de verte. Met open mond sta ik te kijken.
"We zijn geen vissen Nerina, onthoudt dat." Zegt ze rustig.

Ik glimlach naar haar en we lopen verder. Dawn is zo van nature rustig dat je zelf rond haar rustig wordt. We gaan zitten en kijken elkaar aan. "Zo Dawn, wat leuk om je te ontmoeten! Vertel is wat over jezelf." Verlegen kijkt Dawn mij aan. "Oké, maar het is wel geheim dus je mag niks doorvertellen." Ik knik. "Ik ben dus Dawn. Ik hou heel erg van de natuur en ik kan er een soort van communiceren mee. " Ze slikt. "Mijn moeder is plotseling verdwenen." Ze krijgt tranen in haar ogen. Verder komt ze niet. Ze begint zachtjes te huilen. "Oh Dawn, sorry dat ik ernaar vroeg." En ik trek haar in een knuffel. "Nee is niet erg, je kon het niet weten." Zegt ze zachtjes en ze begint weer te huilen. "Zal ik dan maar wat over mij vertellen Dawn?" "Ja." "Nou ik ben dus Nerina, en ik hou heel erg van zingen, dansen, feesten en alles en nog veel meer. Ik hou van mensen die vrolijk zijn. Ik hou van de wereld." Enthousiast spring ik op en ga ik verder. "Maar, ik had gehoord dat we allemaal een gave hadden! Wat is jouw gave?"
"Ik kan een andere taal spreken die ik mijzelf heb geleerd én ..." "Oh wat cool! Ik kan gedachtes lezen. En weet je, ik was een keer op school en toen was er zo'n jongen en die volgde mij steeds en ik draaide mij zo om en weet je? Hij....." Maar ik merkte dat ze al niet meer aan het luisteren was. Ik begon met haar gedachtes te lezen. "Die Nerina toch, vast altijd druk. Maar wel aardig hoor. Zou ze mijn vriendin willen zijn?"

"Natuurlijk wil ik dat!" Verbaast kijkt ze mij aan.
"Huh."
"Ik kan gedachtes lezen weet je nog?"
"Oh ja, soeps."
"Soeps?" Vraag ik lachend.
"Ja, oeps met een s, soeps.

"Hey Dawn ik heb een leuk idee! Zullen we gaan zwemmen? Ik heb mijn bikini mee. Is hier water ofzo?"
"Ja een stukje verderop."
We lopen naar het beekje en ik doe mijn bikini aan. Als ik terug komt is Dawn druk bezig met wat bladeren en touwen.
"Wat doe je?"
"Ik maak een bikini." Even later is ze klaar en doet ze haar bikini aan. We lopen naar het water. Ik zet een stap in het water en ik slaak een gil.
"Zo koud!"
Dawn grinnikt en zij loopt het water in zonder problemen.
"Hoe kan jij dat?"
"Zo was ik me elke dag, dus voor mij is dat nu geen probleem." "Pfff, stoer!" Zeg ik dan en dan ren ik toch maar vrolijk het water in. Ik spetter Dawn helemaal nat. Kwaad kijkt ze me aan.
"O sorry ik.." Dan schiet Dawn in de lach. Een mooie heldere lach. Ik schiet dan ook in de lach en dan spettert Dawn mij helemaal nat.

Na nog een tijdje te hebben gespetterd en gelachen zie ik een boom die over het water hangt. Zullen we daar vanaf springen? Vraag ik. "Eh nee, ga jij maar." "Okiedokie. Ik ren naar het water en ik klim op de boom. "Één, twee, drie! Bommetjeeeee!!!" En ik spring ik het water, maar ik ga net te diep onderwater en dan knalt mijn voet tegen de bodem. "Auw auw auw!" Huilend kom ik boven en bezorgd komt Dawn naar mij toegerend.
"Gaat het?"
"Neee." Gil ik huilend en Dawn die helpt mij het water uit, maar op het moment dat ik op mijn voet sta zak ik door mijn been en krijg ik een flinke pijnscheut door mijn rechtervoet. Wacht hier zegt Dawn als ik even later op het zachte warme gras zit.

Even later komt Dawn terug met een heleboel paarse bladeren en legt ze over mijn voet heen.
"Wat doe je?" Vraag ik.
"Shhh, alles komt goed." Dawn brabbelt iets en dan zegt ze dat ik als het goed ik weer op mijn voet kan staan. Heel voorzichtig sta ik op mijn voet en het gaat gewoon weer!
"Dankjewel Dawn!" Zeg ik en ik geef haar een knuffel. Daarna ga ik terug naar mijn ouders, Dawn naar haar vader en gaan we naar huis. Ieder haar eigen weg.

***

Een tijdje later ben ik thuis en ga ik douchen. Een lekker warme douche en daarna ga ik in bed liggen. Mijn moeder komt nog even naar mij toe en geeft mij een kus. "Alles komt goed." Zegt ze maar ze denkt wat anders. Maar daar kan ik mij niet meer druk om maken, want ik val dan snel in slaap.
---------------------
Weer een nieuw hoofdstuk hoe vinden jullie het? Xx